Third Person POV
"Marcus...wait"! pasigaw na sabi ni Sophy habang hinahabol si Marcus.
Nasa school sila ng mga sandaling iyon. Naiinis na si Marcus pagkat kung anu-anong kasunungalingan ang sinasabi sa kanya ni Sophy.
"Stop it! Please Sophy, stop it!" pasigaw rin sabi niya na may himig pagkagalit na. Kanina pa kasi ito at talagang naiinis na siya.
" I wont stop until you believe on me." pagpapatuloy ni Sophy.
"Just stop okay." tuluyan ng huminto si Marcus at humarap dito. "There's no way she will do all the things your saying. She wont do it and I trust her." madiin na pagkakasabi ni Marcus.
"I'll prove to you I'm not lying. Just wait and you'll see that Suzanne is bitch." paggalit din sabi ni Sophy kasabay ng pagtalikod nito at pag alis sa lugar.
Naisuklay nalang ni Marcus ang kanyang kamay sa buhok at nagpakawala ng isang malalim na hininga.
Of course, may tiwala siya kay Suzanne at walang katotohanan ang lahat ng sinasabi ni Sophy tungkol dito.
Hinding hindi siya maniniwala kay Sophy.
==========================
"Oh the bitch is here." mapang insulto na wika ni Sophy habang nakasandal ito sa may sink.
"Sophy please. I don't know what you're sayinh." sagot ni Suzanne habang naghuhugas ng kamay.
Nasa may cr sila ng campus. Pagkakataon nga naman, sila lang dalawa ang nasa loob kaya naman walang makakapakinig sa kanila.
"Really?" kunwaring hindi makapaniwalang sabi ni Sophy. "Sabagay ano pa bang aasahan mo." pakibit balikat pa nitong dagdag. "Kung ano ang puno, siyang bunga." sabi nito at tumitig sa mga mata ni Suzanne.
"Huwag mong idadamay ang mom ko dito." nakipagtitigan din wika ni Suzanne. Nagpakawala ito ng isang hininga para mapakalma ang sarili. "Ayoko ng away. Please." mahinahon na dagdag ni Suzanne.
