My Ex Is My Fiancé?! [Completed]

29

Chris's POV

Fianc--? Ghad Dammit! Don't tell me. He's Uniquea's Fiancé? Hindi naman siguro. Naprapraning lang ako. Chris, chill.

But I can't. Damn! Makapagbar na nga lang muna. Pauwi na sana ako pero wala akong maisip na matino dahil sa sinabi ni Teejay kanina! Fuck! Bakit ba sobrang affected ako? Mahal ko na nga ba talaga si Unic? Argh!

Dahil sa frustration ko ay napasuntok ako sa manibela. Kaya naisipan kong pumunta na lang muna sa Bar para makapag-isip.

Unic's POV

Kasalukuyan kong ginagamot ang sugat nitong Teejay na 'to. Ts. Tanga ko kasi bakit ko kasi nagawa yun? Ugh!

"Araaay! Dahan dahan naman kasi Uniquea." Nataranta naman ako.

"Aay. Sorry. Sorry." Saka ko na nilagyan ng Betadine. Buti na lang alam kong gumamit ng First Aid, wala pa man din si Ate Celia. Ang Private Nurse na nihire nina Daddy.

"Ako nga dapat magsorry eh." Napatigil ako sa ginagawa ko nang marinig iyon.

"Huh?" Napatingala ako dahil tapos ko ng gamutin ang paa niya.

"Sorry for everything, Uniquea. I didn't mean to. I regret everything. Please, forgive me." Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan iyon.

Bigla na naman akong napaiyak. I smiled.

"Okay lang. Matagal naman na yun. Let's be friends?" Mas mabuti na siguro ang ganito. Ayuko na rin kasing makulong sa nakaraan. Mas maganda na lang na ilet go ang past para hindi ka na masaktan pa.

"Friends lang?" Complain niya. Aba't? Nagcomplain pa e no.

"Kung ayaw mo edi huwag. Bahala ka na nga diyan." Tumayo na ako at akmang aalis na ng hawakan niya ang braso ko.

"Fine. Friends for now but someday..." He smirked. Ha? Ano daw? Ts.

"Oo na. Oh sya! Umalis ka na dito at marami pa akong gagawin. Ingat." Saka na ako tumakbo pataas at pumasok sa kwarto ko. Nilock ko na muna iyon at nagsimula ng humagulgol.

Bakit ang sakit pa din? Pinatawad ko naman na siya pero parang may kulang pa rin. Ano ba talaga?

Umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa may kumatok kaya nagpunas ako ng mga luha bago buksan ang pinto.

At pagkabukas ko bumungad ang napakagwapong nilalang sa mundo.

"Ano na naman ba?" Galit na tanong ko. Akala ko ba umuwi na ito? Bakit andito pa rin 'to?

"Ok ka lang? Umiyak ka ba?" Umiwas naman agad ako ng tingin.

"Hindi ha. Nagmomovie marathon kasi ako." Nagpout naman siya. La.

"Ang daya. Hindi man lang nagyaya. Pajoin. Sakto nagbake ako ng cake. It's mocha. Our favorite." Bigla naman akong sumaya. My favorite. Gosh! Pero hindi na dapat ibalik ang dati.

"Huh? Ayuko ng Mocha. Este Ayuko na. Pasok ka." Pumasok naman siya saka ko na sinara.

"Weh di nga? Mocha kaya ang favorite mo." Ngumiti siya ng parang may binabalak siyang hindi maganda. Alam ko na. Hays! "Ok. Kung ayaw mo edi hindi kita pipilitin. Tara, umpisahan na natin."

Habang nanunuod kami ay naglalaway ako. Shete lang. Iniinggit kasi niya ako. Gusto ko talaga ng Mocha lalo na kapag Cake kasi naman e. Ang pride ko. Dami pa kasing alam na forget all about the past. Ugh! Ayuko na. Suko na ako. Kinuha ko ang fork at plate saka na nagslice ng cake at inumpisahang kumain.

"Oh akala ko ba ayaw mo niyan?" Umiling ako.

"Nagugutom ako eh." Pagdadahilan ko.

"May iba pa naman sa baba ha. Teka, kukuha --" Pinigilan ko siya.