My Ex Is My Fiancé?! [Completed]

37

Dedicated po itong chapter na ito sa lahat ng mga nagvote ng story 'ko po. Thank you. God bless. :)

---

Tracy's POV

Naglakad ako papalayo sa kanila para hindi nila marinig ang pag-uusap namin ni Matt. I am not yet ready to do this pero alang-alang sa group namin I'll do this but after this one babalik na ulit kami sa dati. Strangers, tho.

Hinintay ko muna siyang makalapit sa akin bago ako magsalita.

I sighed. "I'm sorry sa inacting ko kanina it's just that..." I paused. Ugh! Kinakabahan ako. Bwisit! "Stressed you know." Nagkibit balikat ako. Hindi ako makatingin sa mukha niya pero ramdam kong nakatitig siya sa akin. Naiilang ako. Ts. "Look. Nagsosorry ako dahil lang sa kanina wala ng iba pa. Ayuko lang na magkaroon ng magulong team. Do you get it?" Pero hindi siya umiimik. "Aish! Magsalita ka naman please." Nakakainis na ha!

"I'm sorry too kung nasigawan kita." Hay! Thanks god. Nagsalita na rin.

Tumango na lang ako at inilahad ang kamay ko. "Friends?" Tanong ko.

Matagal tagal ring nakalahad ang kamay ko ha, infairness. Ibababa ko na sana ng hinawakan niya rin ito. "Friends." Masakit marinig na friends na lang kami. Tumingin ako sa mukha niya at nginitian siya. Ngumiti rin siya pero nakikita kong hindi yun totoo. Nakita ko rin sa mata niya ang sakit. Gusto ko na ding maiyak ulit pero hindi ko mailabas. Mabuti na rin ito para hindi ako umiyak sa harapan niya.

"Pero ngayon lang. After this one let's go back to the old us." Binawi ko ang kamay ko. Ngumiti siya ng malapad. Ah eh! Wrong Move Tracy. "A-ah what I-i mean is..." Natataranta na ako. Ugh! Help me, god. "The old us. Yung stranger. Ganon." Saka ako ngumiti at tumango tango. "So yun. Strangers."

Bigla naman na nagfade ang ngiti niyang yun. I missed that smile. 'Sige ngumiti ka pa ng ganun please.' Gusto kong sabihin yan pero may pride din ako no. Wa poise na kung ganun.

Tumango na lang siya at tumalikod na. Iniwan na niya akong mag-isa. At doon na kumawala ang mga luhang kanina ko pa nararamdaman. Friends. Right! Friends Tracy!

Matt's POV

Inilahad niya ang kamay niya. Nagtaka ako. Para saan ito? At nasaktan ako sa sinabi niya. "Friends?" Friend? Hanggang dito na lang ba talaga tayo Tracy? Hindi na ba pwedeng maging tayo ulit? Masakit marinig na friends na lang kami pero kung ito ang gusto mo okay.

Ibababa na sana niya ang kamay niya pero dali dali kong hinawakan iyon at sinabing Friends. Kahit masakit tatanggapin ko. Dito rin naman kami nagsimula. Tama. Friends. Nagkatinginan kami at nakita kong nasasaktan siya through her eyes. Ngumiti ako sa kanya ng pilit.

"Pero ngayon lang. After this one let's go back to the old us." Sabi niya. Back to the old us? Parang nabuhayan ako pagkarinig ko nun. Binawi na niya ang kamay niya. Napangiti ako. "A-ah what I-i mean is..." She paused. I frowned. Hindi kasi siya mapakali. What's with her? "The old us.. Yung stranger. Ganon." Oh I see. Stranger. Ts. Dammit. "So yun. Strangers."

Nawala ang ngiti ko pagkarinig ko nun. Wala eh. Tumango na lang ako saka naglakad na papalayo sa kanya. Makapagbar na lang. Ang sakit, p*ta!

Tinext ko si Jayred na magbabar ako ng ganito kaaga. Dumiretso na ako sa dating bar na pinupuntahan namin. Hindi na ako bumalik pa doon dahil nawalan na ako ng gana. Susunod na lang daw siya kapag natapos na ang practice. Pumayag na lang ako.

Nakakalimang bote na ako ng alak. Wala na akong pakialam sa paligid ko. Gusto kong manuntok. Ni isang lalaki walang dumadaan sa harapan ko. Kilala kasi kaming mga KING dito kaya walang matatapang na nanghahamon sa amin ng away. Wala rin silang karapatan na suntukin kami or ano dahil sila lang din naman ang mapapahamak.

Tumayo ako. Medyo may tama na kasi ako. Kahit sanay na akong uminom kahit nakakalima pa lang ako ay tinamaan na ako yung malakas kasi yung tama ang inorder ko.

May nakita akong lalaki na nakaupo parang wala sa sarili. Agad ko yun sinuntok. Good for him. At nang hindi pa ako nakuntento at pinagbubogbog ko na siya. Susuntukin ko pa sana ng may pumigil sa akin. Sh*t. Nag-eenjoy ako don e. WTF!

"Get off." I yelled. Sino ba 'tong mga pakialamerong ito. Sh*t.

"Bro, enough! Lasing ka na." Tumingin ako sa lalaking nasa harap ko. Medyo lasing na nga talaga ako dahil medyo blur na rin ang tingin ko.

Umupo ako sa couch kung saan ako nakaupo kanina at nagsimula ng umiyak ulit. Akala ko kapag uminom na ako mawawala na 'tong sakit pero hindi pa pala. Bwisit!

"Ang sakit bro!" Sabi ko. Pagkasabi ko nun ay nakatulog na ako.

Jayred's POV

"Sige bro." I ended the call. It's Teejay. He called me to inform me that he can't go with us today.

I'm on my way to Bar. At pagdating ko dito I saw Matt. I shook my head. Hanep ka talaga bro. I immediately walk towards him para pigilan siya sa panununtok niya sa lalake.

"Get off." He yelled. So binitiwan ko siya. Lasing na 'to.

"Bro, enough! Lasing ka na." I said. Tiningnan niya ako and umupo siya sa couch and he... Wait. Is he crying? Dammit. For the first time Matthew Ethan Ignacio.

"Ang sakit bro." Last words he said then wala na. Nakatulog na. Kaya pala tinext ako para may maghahatid sa kanya. Kakaiba ka talaga p're.

By the way I am Jayred Kim Dela Fuente. Single since break. So yeah. 4th year student. Bestfriend of this guy and also Teejay. Pilipinong pilipino pero lumaki ako sa Paris.

Pagkahatid ko sa mokong na si Matthew ay umuwi na ako sa Condo ko. Sa 5th floor lang naman while kay Matt ay 2nd floor.

Nagpatihulog ako sa may kama. Nakakastressed. Hindi naman ako ang may problema tungkol sa lovelife na yan pero ako ang naaapektuhan. Lalo na't ngayon hindi pa magkaayos ang dalawa. Ugh! Matutulog muna ako para makapagpahinga. So tired this day.

t