CASE NO. 21

18 1 0
                                    

--- + ----
KYLER

"I need to tell you something" siryoso nyang nasabi

Pero ano naman ang sasabihin nya sakin?

"Erfeugn...." parang nagdadalawang isip pa nyang duktong

Anong meron kay Erfeugn?

"Erfeugn...." bigla syang napahinto at napabuntong hininga, parang may pumipigil sa kanyang magsalita.

"Bakit anong meron kay Erfeugn" siryoso ko na ding natanong kasi di na maganda pakiramdam ko sa sasabihin nya.

"Nah...it's not that important, don't mind it" nasabi naman nya at biglang shift ng mood nya, at hyper na naman si Cliford

What !!!? Gusto nya ba kong mamatay sa curiosity !? Ano yung tungkol kay Erfeugn!?

"What is it? Did something happened to Erfeugn!?" Nagaalala ko nang naitanong, bigla ko na naman kasing naalala yung malaking sugat nya sa tuhod.

"Eh?" Yun lang yung nasabi sabay tingin sakin na parang nangaasar.

"Why are you worried? Huh? Do you like him?" Duktong pa nya sabay ngiti ng nakakaloko

"Sinagip nya ko kanina, nagaalala lang ako sa kanya" pagpapaliwanag ko naman.

"Arasso, arasso"

"Anong aso?"

"Arasso, babuya Notchieya chingu"

Di ko alam pero gusto ko nang imupog yung sarili ko dahil sa babaeng to, ano naman yung pinagsasabi nya.

"It's Korean langguage" nasabi na nya na parang medyo naasar " arasso, means I understand" pagapapaliwanag pa nya.

Ah~

Eh, bakit kasi nya ko kinukorean, muka ba kong nakakaintindi ng Korean

"Hhhmf, why you're so slow, Notchie" parang asar na nyang nasabi "I can speak Korean" duktong pa nya.

"Okay, you can speak Korean" gagawin ko ngayon?

"Babuya" inis pa nyang sabi

"Oy, hindi ako mataba, para sabihan mo ng baboy ah" medyo asar ko nading nasabi.

"Erfeugn is a half Korean isn't it?" Tanong nya

Oh ngayon? Gagawin ko?

"You didn't still get it?" Parang natatangahan nyang tanong sakin

Anong meron sa pagkakaroon ng dugong koreano ni Erfeugn?

"Tssss.. Babuya, Notchie kun, I'm his cousin, babuya babuya"

Biglang napalaki yung mata ko sa sinabi nya

"Ano!?"

--- + ---
ERFEUGN

"I'm sad to tell you this, pero hindi ka na makakalaro sa finals" bungad agad sakin nung bago naming coach pagkapasok palang nya sa hospital room ko.

"B-bakit naman? Magaling na ko non coach, sugat lang naman to" pagpapaliwanag ko naman.

"May knee injury ka at mga ilang buwan pa bago ka makalakad ng matino"

"Pero coach, kaya ko, kahit bukas kaya ko nang lumakad" at akmang tatayo na ko sa hospital bed.

"Huwag mong pwersahin yang tuhod mo kung ayaw mong habang buhay ka nang hindi makapaglaro ng football" pagpigil nya sakin kaya bigla akong napahinto.

The Black-White BricksTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon