İskoç Gelin /Tamamlandı/

8.Bölüm-Yeni Evli

8.Bölüm- Yeni Evli(1.part)

Mary, şok olmuş vaziyette kocasının yatağındaki kadına bakmaya devam etti, bir süre sonra kadın kimse tepki vermeyince buna Daniel da dahil, yataktan yavaşça çıkıp salına salına Daniel'ın yanına gitti ve ona sarıldı. Kocası kadına hiç bakmıyor, ruhsuz olarak Mary'i izliyordu. Her şeyin düzeltilebileceğine inanan Mary, bu yeni şokla ümitleri bir kez daha kırıldı. Gözlerine yaşların dolmasına müsaade etmemeye çalıştı, bir kadın için hele kocasının yatağındaki çıplak bir kadın için asla üzülmeyecek, ağlamayacaktı. Bu zevki o kadına vermeyecekti!

Bakışlarını kocasına sarılmış çıplak kadından Daniel'a çevirdi. Böyle bir durumda o kadar tepkisiz, ruhsuzdu ki Mary nasıl tepki vereceğini bile anlamıyordu. Önceden sevgilisi olabilirdi ama artık evliydi, önceden sevgili değilse sadece yattığı bir kadınsa şuanda bu kadar rahat yatağında ne işi vardı. Eğer kadın hiçbir şeyden haberi yoksa kocası onu tanıştırabilir ve o lanet olası kadın da üstüne bir şeyler giyip bu odadan defolup gidebilirdi. Fakat kocası hiçbir şey demeden Mary'e bakmaya devam etti. Bir süre sessizce birbirlerine baktılar, bu sırada kadın Daniel'a bir şeyler söylüyor, omzundan öpüyor, sarılıyordu lakin Mary kocasından başka hiçbir şey görmedi. Daniel sessiz kaldıkça, bu Mary'i daha çok vurdu, yaraladı.

Kocasının ağzını açmayacağını, tek kelime dahi etmeyeceğini anladığı anda başını yavaşça kadını gördükleri yatağa çevirdi. Daniel'la bu yatağa giremezdi, tek başına bile giremezdi. O kadından sonra, kim bilir kaç tane daha vardı, o yatakta huzurla uyumasını bekleyemezdi Daniel. Daha fazla bu iğrençliğe katlanamayacağını anladığından kapıya yöneldi. Kapıdan çıkmak üzereyken kocası onu kolundan tuttu ve kendine çevirdi. Mary kocasının gözlerinin içine baktığında onun kendisinde bir şeyler bulmaya çalıştığını düşündü ama önemi yoktu o anda çünkü Mary, kocasını ne kadar benimsediğini farketti. Nerede olurlarsa olsunlar bu kokuyu, bu dokunuşu her yerde tanırdı. Kendinden de ondan da nefret etti o anda, onunla ilgili her şeyi ne olursa olsun bu kadar kısa sürede sevmeye başladığı için kendinden, bu kadar duygusuz bir ahmak olduğu ve onu iğrenç durumlarda bıraktığı için de kocasından nefret etti.

Kolunu hırsla Daniel'dan çekti ve odadan çıktı. Nereye gittiğini bilmeden gidiyor hatta ayaklarının ağrısına rağmen koşuyordu. Hep bir hanımefendinin etrafta düzgünce dolaşması söylenirdi ama şu anda o kuralların da canı cehennemeydi. Burada mutsuzluk içinde ölecekti ve o kuralların bir işe yarayacağı yoktu. Mary, deminden beri kendisini tuttuğu gözyaşlarını sonunda bıraktı, hem ağlıyor hem de koşuyordu. Nereye gittiğini bile bilmeden koştuğu biranda aniden durdu, bir umut belki arkasından geliyordur diye ama etrafta hiç ses yoktu. İstemese de, orada olmayacağını bilse de arkasını dönüp baktı, kocası yoktu halbuki arkasını döndüğünde orada olmasını çok isterdi, ona her şeyin geçmişte kaldığını onunla yeni bir geleceğinin olacağını söylemesini o kadar çok isterdi ki!

Gözyaşlarını silip etrafına baktı, yaşadıklarının üstüne bir de kale de kaybolmuştu. Ne tarafa gitmesi gerektiğini bilmiyordu, geri de dönemezdi onlarla karşılaşmak istemiyordu tekrar, zaten dönmeye çalışsa da doğru yolu bulamayacağından emindi. Duvarın kenarına gitti, çömelip son birkaç günün acısını çıkarırcasına hıçkırarak ağladı.

Daniel, Mary'nin gözlerine bakınca kendini görmüştü. Ondan bir açıklama beklemişti, tek bir hareket, hamle istemişti. Mary giderken kolundan tutup kendine çevirmiş istediği şeyi ona verecekken sadece onun olacağını, başkası olmayacağını söyleyecekken durmuştu, bir şey diyememişti. Karısı kapıdan çıkarken nasıl hissettiğini biliyordu, nasıl canının acıdığını anlayabiliyordu. Mary'den öylesiye nefret ediyordu ki geçmişin gölgesi gibiydi. Yaptığı hatalar yetmezmiş gibi üstüne bir de Daniel'ın geçmişini yüzüne vuruyordu artık, onun unutmak için senelerini harcadığı ama asla unutamadığı, gömdüğü geçmişini!