AŞKIMIZIN DAVASI -DAVA SERİSİ 1- (TAMAMLANDI)

A.D.25

Bölüm şarkısı - Veli Erdem : Ahtım var Benim

Akif, Nisa'nın yüzünün aldığı şekli görmek için elindeki sazı bırakarak yavaşça kadınların bulunduğu tarafa geçti. Gözleri aradığı kişiyi bulmak için etrafta gezinirken bahçenin sonunda karanlıkta kalan çardakta telefonla konuşan kızı gördü. İleride ki çardağa doğru yürürken kendisini farketmeyen kızın, görmeyi umduğu gibi sinir küpü değil de endişeli halini görünce merak içinde bir kaç adımla yanın yaklaşıp durdu. Nisa'nın ne yapacağını bilmez halde dudaklarını dişleyip başını kaldırması ile göz,göze gelmişlerdi. Panik içinde telefondaki kişi ile konuşmaya başladı Nisa.

" Aaa! Sana söylemeyi unutmuşum Suat, iptal oldu o iş." Akif'in gözleri duyduğu isimle şüpheyle kısılırken Nisa karşısındaki adamın şüpheli bakışları ile telefondaki adamı başından savarcasına konuştu.
" Ben şu an müsait değilim ararım seni sonra. Görüşürüz." Diyerek telefonu kapatıp titreyen elleri ile küçük çantasını açarak içine attı. Akif'i umursamadan yanından geçerken kolundan tutulması ile olduğu yerde kalmıştı.

" Kim bu Suat?" Başını çevirdiğinde karşısındaki adamın ateş saçan bakışları ile karşılaşması bir oldu. Kolunu kurtararak meydan okur bir şekilde Akif'i süzdü.

" Seni ilgilendirdiğini zannetmiyorum." Dudaklarını büzüp burun kıvırarak fısıldadı. "Fedai!" Akif'in bakışları karşısında ki kızın dolgun dudaklarını büzmesi ile o noktaya kayarken söylediği sözlerle derin bir nefes alarak dişlerinin arasından tısladı.

"Bana bak çömlekçi benim asabımı bozma!" Sert bakışlarını etrafında gezdirerek Nisa'nın üzerine doğru eğildi. " Ve bana bir daha saçma sapan isimler takma." Nisa üzerine doğru eğilen adamdan uzaklaşmak için bir kaç adım geriledi ve alaylı bakışlarla tek kaşını kaldırarak gülümsedi.

" Ah! Özür dilerim." Fedai'ler cesur ve yürekli olurdu değil mi?" Küçümser bakışlarını Akif'in iri vücudunda gezdirirken yanına yaklaşıp tekrar gözlerine bakarak hırsla konuştu. " Senin gibi korkak ve ödlek adamlardan,pavyon kızlarını koruduğun düşünülürse olsa,olsa harem ağası olur." Akif'in sinirden çenesindeki kaslar oynarken gözlerine bakan kızın üzerine yürüyerek korkuluklarla kendi arasına sıkıştırması bir oldu. Dudakları yana doğru çapkınca kıvrılırken Nisa'nın yanağında parmaklarını gezdirerek konuştu.

" Harem ağaları gibi işlevsiz olmadığımı gayet iyi öğrenmiş olman lazım!" Nisa'nın gözleri yanağından boynuna doğru inen parmaklarla kapanırken isminin seslenmesi ile fal taşı gibi tekrar  açıldı. Akif'in yanağına indirdiği tokat ve söylenerek gitmesi arkada kalan adamın kahkahalar atmasına neden olmuştu.

" Sapık! Pis sapık! Her gün başka kadınları yatağına almakla mı işlev maharetlerini sergiliyorsun azgın deve kuşu! Yoksa benden çaldığın bir kaç küçük öpücüğemi güvenerek böyle konuşuyorsun? Ayyaş ne olacak!" Elif söylenerek gelen kızın ne dediğini anlamayınca merakla sordu.

" Nereye kayboldun? Semra Teyze seni soruyor." Karanlıkta kalan çardağa şüpheli bakışlarla baktı. " Kim var orada,kimle konuşuyordun sen?" Nisa karşısındaki kızın kolundan tutarak peşinden sürüklerken sinirle söylendi.

" Kim olacak canım? Hiç kimseyle konuşmuyorum. Telefon. Hah! Evet telefonla konuşuyordum."Elif yanındaki kızın tuhaf hareketlerinden şüphelenirken başını geriye doğru çevirdi ve işte o zaman çardaktan çıkıp karanlığa karışan bir adamı gördü. Nisa'nın niye yalan söylediğini anlayamayan Elif, işittiği sözlerle tekrar yanında ki kıza çevirdi bakışlarını.

"Annem niye arıyormuş beni?" Elif üzerinde ki siyah elbisenin uzun eteklerini hafif toplayarak cevap verdi.

" Ortalarda boy göstersin belki bir kısmeti çıkar diyor." Nisa duyduğu sözler ile yerinde durup Elif'e gözlerini kısarak baktı.