AŞKIMIZIN DAVASI -DAVA SERİSİ 1- (TAMAMLANDI)

A.D.37(+18)

Bölüm şarkısı : Edip Akbayram - Nesine Yar Nesine

Kapıdaki kız şok içinde kalakalmıştı. Öyle bir şok taydı ki Mehmet'in yaşadığı müjdesini Azra'ya bile verebilecek durumda değildi. Gözleri dolarken üç buçuk aydır görmediği Mehmet'in yanındaki adama kaydı bakışları.

Uzun boyu, esmer teni ve atletik bir bedeni vardı. İri gözleri yüzünde en dikkat çekici yerken biçimli burnu ve keskin çeneside yakışıklı simasını kusursuz kılmıştı. Kalbi hiç hissetmediği bir şekilde ritmini şaşırırken bedenine yayılan tatlı uyuşuk,birden aklına evli olduğunun gelmesi ile hızla dağıldı. İçi ürperirken bakışlarını kaçıran kadın tam o sırada yerdeki adamın sesi ile ilk defa hissettiği bu değişik duygulardan sıyrıldı.

"Ulan nereye bakıyorsunuz öküzün trene baktığı gibi? Lan bacağım koptu şerefsiz?" Giray'dan hiç bir tepki gelmeyince bakışlarını Elif'e çevirdi. "Maviş sen bari yardım ette kalkayım kızım şuradan. Resmen kıçım buz kesti." Elif'in mavi bakışları Mehmet'e dönünce biraz duraksadı ve bir iki adımla yanına yaklaşıp eğildi. Mehmet'in kolunu boynuna atarak kalkmasına yardım ederken Giray'da girdiği transtan çıkarak Mehmet'i kaldırmakta zorlanan kadına,karmaşık düşünceleri arasında yardım etti.

Açılan kapıyla karşısında gördüğü kız,ömrü hayatında gördüğü en güzel gözlere sahipti. Bakışları gökyüzünün bile kıskanacağı derecede farklı olan, bakışlarla kesişince birden zayıf kalbine bir sızı saplandı.Gözlerini biraz daha mavinin en güzel tonu olan o gözlerden çekmezse hasta kalbi daha fazla bilmediği bu çırpınışlara dayanamayacaktı. Mehmet'in tekrar homurdanması ile ikili bakışlarını bir birinden çekti ve düşüncelerinden sıyrıldı.

"Lan iki saattir dikiliyoruz bir eve giremedik arkadaş!" Bakışlarını  Giray'a çevirdiğinde onun Elif'e  odaklandığınu görünce aklına gelen şeyle kaşları hızla çatılırken  tehdit edercesine konuştu. "Lan sen mavişe gözmü koydun yoksa?" Giray'ın gözlerini odak noktasından ayırıp başını mahçupça önğne epmesi ile kükrercesine bağırdı. "Şuradan sana bi kafa koyarım yeminle duvarla bütünleşirsin it!" Bakışlarını bu sefer yanındaki kıza çevirdi ve azarlarcasına konuştu. " Elif! Eğ kız sende başını öne. Ne demeye bakıp duruyorsun elin adamına!Kocan olacak o dallamanın atarını çekemem bi de bu halimle!" Mehmet'in sözleri ile Elif bakışlarını kaçırırken Giray yüzünü buruşturarak fısıldadı.

"Kocan mı?" Evli miydi yani bu kız?Öğrendiği ayrıntıyla Giray 'da kaldırdığı başını tekrar aynı hızla eğerken içinde bir yerlerin hayal kırıklığı ile burkulduğunu hissetti.

"Eliiiff! Ayazlattın içeriyi kızım ya! Ne yapıyorsun iki saattir kapıda? Kimle konuşuyorsun? Ben Afra'yı uyuttum sen hala geleceksin! Ayrıca senin kız..." Kapıya çıkıpta direk Elif'e bakınca kızın kaşlarını uyarırcasına kaldırması ile sözleri yarım kaldı. Gözleri şüpheyle kısılıp Elif'in boynundaki kolun sahibine yavaşça dönerken kendine gülümseyerek bakan  adamı görmesi ile olduğu yerde donup kalmıştı.

Mehmet karısının çemkirerek gelmesine sırıtırken, bir anda tepki vermeden donup kalması ile panikle bağırdı.

"Azraa! Kızım kendine gel!" Karısının hala tepki vermemesi ile yanında kilerden kurtularak  çatlak ayağının üzerine basmadan sekerek Azra'ya  yaklaştı ve yüzünü avuçları arasına alarak sarstı.

"Yavrum kendine gel! Ya vallahi hortlamadım Azra! Azra hadi güzelim bana bak!" Kocasının sesi kulaklarından girip beyninde yankılanırken Azra bu yaşadıklarının bir rüya olduğunu düşünüyordu. Başlangıcı güzel ama uyandığında Mehmet'i göremeyince sonu acıyla bitecek bir rüya.Gözleri boş,boş bakarken kelimeler dudaklarından fısıltı misali döküldü.