YEDİDEN YETMİŞ YEDİYE FABLLAR

EMİN ADIMLAR

EMİN ADIMLAR

Kuma gömülü biçimde deniz kenarında

Doğan deniz kaplumbağaları hızla

Yol alırlar denize doğru.

Kumdan çıkar çıkmaz zorunlu

Bir yolculuktur bu,

Hayatta kalmak için daha doğrusu.

Yüzlerce yavru kaplumbağa

Başladılar bu zorlu yolculuğa.

Hepsi de biliyordu ne yapacağını,

Tek hedefleri denize ulaşmaktı.

Kaygan kumlar arasında

İlerlemek hayli zor olsa da

Şüphesiz denizdi varılacak yer,

Yolda ise bekliyordu umulmadık tehlikeler.

Kaplumbağalar daha birkaç adım atmıştı ki

Başlamıştı saldırıların en tehlikelisi.

Havadan hızla alçalan deniz kuşları

Kimi gagası kimi pençesiyle kaptılar kaplumbağaları.

Yine de kaplumbağaların çoğu

Gayretle ilerliyordu denize doğru.

Bir süre sonra yengeçler karşıladı,

İlerleyen yavru kaplumbağaları,

Birçoğunu avladılar kıskaçlarıyla.

Denize varmak konusunda

Şüpheye düşmüştü kaplumbağaların bir kısmı,

Oraya varamayacaklarını düşünüyorlardı.

Önlerine de çıkmıştı büyük, kırık bir ağaç dalı;

İşler hepten sarma sarmıştı.

Yerdeki dalın üstünden geçmeyi denedi kimi

Kimi çevresini dolanmak istedi.

Başaramadılar, kapanmıştı yollar önlerinde,

Umutsuzluk çöktü hepsinin üstüne.

İçlerinden sadece bir yavru

Denize varacağından şüphe etmiyordu,

Kesinlikle emindi kendisinden.

Arkadaşları dönüş yoluna saparken

Onu da götürmek istemişlerdi yanlarında

Ama o vazgeçmedi kararlıydı yolunda.

Yaşam denen denizden vazgeçemezdi,

Düşünüp taşındıktan sonra kumu kazmayı denedi.

Kazdıkça kalın dalın altını

Geçebileceği çukur açıldı.

Ağır adımlarla geçti kazdığı çukurdan,

Böylece kurtulmuştu yolundaki engelden.

Artık devam edebilirdi yoluna

Denize doğru emin adımlarla.

Kendine güvenip sapmadığı için hedefinden

Şimdi hayat suyunu içebilir denizden.