YEDİDEN YETMİŞ YEDİYE FABLLAR

GEZGİN AĞAÇ

GEZGİN AĞAÇ

Bakmayın siz ağaçların toprakta

Öylece sabit durduklarına.

Aslında hepsi birer gezgindir,

Nereye gittikleriyse bilinmezdir.

Kiminin tohumu bir filin midesinde,

Maymunun midesinde kiminin de...

Kuşun gagasında, sincabın yuvasında

Kimi tohum da akarsuyla

Kimi rüzgarla havada

Dolaşır dururlar tüm dünyayı;

Neresi uygunsa mesken tutarlar orayı.

İşte bir gezgin ağaç da

Düşürdü tohumunu akarsuya.

Akarsu uzun süre aktı, aktı;

Sonunda okyanusa karıştı.

Onunla birlikte tohum da

Yolculuğa çıktı dalgalarla.

Bilinmez bir adaya ulaştı nihayetinde,

Rüzgarla savrulan tohum ilerledi adanın içlerine.

Kendine uygun bir yer bulunca da

Öylece kaldı artık orada.

Toprağa girip saldı köklerini,

Bir yandan da güneşe doğru yükseldi.

İşte gezgin ağaç bilinmez bir yerde

Boy verip başladı seyretmeye

Dünyanın bilinmeyen yerlerini.

Kim bilir başka nerelere gidecekti?

Her şey göründüğü gibi olmayabilir,

Yürümez dediğin ağaçlar aslında gezgindir.