ŞAMATACI MAYMUNLAR
Neredeyse bir metrelik arı kovanı
Büyük bir ağaçta asılıydı.
Arılar yuvayı bin bir emekle
Getirebilmişlerdi bu hale.
Her gün sakince çiçek çiçek
Gezip topladıklarını getirerek
Yaşıyordu kendi halinde arılar,
Ta ki gelene kadar maymunlar.
Maymunlar gelince devasa ağaçta
Kopmaya başladı yaygara.
Hepsinin yüksek çığlıkları,
Daldan dala atlamaları
Rahatsızlık vermişti arılara.
Hele ki kovandaki sarsıntıyla
İyice çileden çıkmıştı tabi,
Ağacın eski sakinleri.
Öyle bir sallanıyordu ki kovan
Sanki düşecekti dalından.
Arılar dayanamadı daha fazla
Maymunların vurdumduymazlığına.
Birden hücuma geçti hepsi,
Sivri iğneleriyle binlercesi.
Artık nasıl bir saldırıysa
Maymunların o anda
Kimini burnundan, yanağından
Kimini kolundan bacağından...
Neresine geldiyse artık
Orada oluşuyordu kabarık.
Çil yavrusu gibi dağılan,
Ağaçtan uzaklara kaçan
Onlarca maymundan geriye
Sessizlik kalmıştı sadece.
Şamatacıları uzaklaştıran arılar
Hep birden dönüş yolunu tuttular.
Uzakta kalan maymunlar ise
İnletiyordu ormanı acı sesleriyle.
Kiminin burnu, yanağı
Kiminin kolu, bacağı
Şekil değiştirmişti hepten.
Sonrasında birbirini seyreden
Maymunlar başladı gülmeye,
Bakıp bakıp hallerine.
Şişmiş burunları, yüzü, gözü ile
Gülüşüyorlardı tepinerek yerlerde.
Hiçbir şey olmamış gibi,
Hiçbir ders alınmamış gibi
Aynı şamatacı maymunlar
Kim bilir daha ne yaşayacaklar?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YEDİDEN YETMİŞ YEDİYE FABLLAR
Cerita PendekŞiir biçiminde yazılmış fabllardır. Soranlar olduğu için belirtmek istedim, fablları kendim yazdım, herhangi bir yerden alıntı değildir.
