YEDİDEN YETMİŞ YEDİYE FABLLAR

ÇAKAL İLE BALIKÇIL

ÇAKAL İLE BALIKÇIL

Çakalın bir tanesi göl kenarında

Pusuda bekliyordu çalı arkasında.

Balıkçıl kuşlarından birini

Gafil avlamaktı niyeti.

Zamanı gelince ileri atıldı atılmasına;

Ancak kuşlar havalandı aynı anda.

İlk denemesi boşa gitmişti,

Bir süre sonra ikinciyi denedi.

Bu çabası da işe yaramadı;

Ancak çakal sabırlıydı.

Tekrar pusuya yatıp avını bekledi,

Avcılık yeteneğini göstermeliydi.

Her defasında göle farklı bir sürü geliyordu,

Kimi su içip kimi karnını doyuruyordu

Kimi de eğleniyordu suyun içinde.

Hele bir tanesi vardı ki içlerinde

Hepten tedbiri elden bırakmış;

Kanatlarını, gövdesini çamura bulamış;

Çamur banyosu yapıyordu;

Zevkine diyecek yoktu doğrusu.

Çakal gözüne kestirdi bu balıkçılı

"İşte!" dedi "Onca çabamın karşılığı."

Atıldı kuşa doğru hemen.

Bütün kuşlar panikle uçarken

Çamurdaki kuş kalakalmıştı bir başına,

Çakal rahatça yaklaştı avına.

Kaçamayan balıkçıl çakala seslendi biçare:

"Efendim, sizin gibi asil birine

Çamur içindeki bir av yakışır mı,

Bu çamurlar sonra size de bulaşmaz mı?

İzin verirseniz suya girip yıkanayım,

Ak pak temiz bir av olayım,

Ağzınıza layık tam da."

Çakal gülümsedi balıkçıla:

"Hem eğlenceli hem de zekisin,

Beni kandıracağını mı sanıyorsun?

Çamur bulaşsa ne olur,

Bulaşmazsa ne olur?

Güzel bir iş yaptıktan sonra

Gelen çamur kimin umurunda."

"Haklısın!" dedi balıkçıl çabucak:

"Ya benim yapacağım güzel işler ne olacak?

Ben de güzel işler yaparım kendimce,

Şu çamurlardan temizleneyim de

O zaman sen gör beni."

Diyerek balıkçıl suya ilerledi,

Çakal tereddüt ederken

Balıkçıl suya ulaştı hemen.

Çamurdan arınırken seslendi çakala:

"Doğru, çamur kimin umurunda;

Ancak senin güzel dediğin işe

Ben de diyebilseydim keşke."