RÜZGÂR İLE AĞAÇ DALI
Kara bulutlar güneşin önüne geçmişti,
Bunu fırsat bilen rüzgâr harekete geçti.
Hızını arttırdı giderek,
Önüne geleni kırıp geçerek
İlerliyordu hızla yoluna.
Karşısına çıkan bir ağaç dalına
Hiç acımadı, önce onu sarstı,
Sonra koca gövdeden ayırdı.
Savurdu gittiği yöne doğru,
Ağaç dalı yere çarparak uçuyordu.
Fakat bir zaman sonra
Kara bulutlar dağılınca
Güneş çıktı ortaya gülen yüzüyle,
Sakinleşti rüzgâr güneşle birlikte.
Kendine gelince şöyle bir etrafa baktı,
Anladı neler yaptığını.
En çok da ağaç dalına üzüldü;
Çünkü onu gövdesinden sökmüştü.
Kendisiyle birlikte sürüklemişti uzaklara,
Baktı şöyle bir ağaç dalına:
"Özür dilerim." dedi üzgünce.
Ağaç dalı önce bekledi sessizce,
Sonra "Affettim seni!" diyebildi,
Ne de olsa iş işten geçmişti.
Rüzgâr ne kadar özür dilese de
Dal kırılmıştır bir kere.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YEDİDEN YETMİŞ YEDİYE FABLLAR
ContoŞiir biçiminde yazılmış fabllardır. Soranlar olduğu için belirtmek istedim, fablları kendim yazdım, herhangi bir yerden alıntı değildir.
