KARTALIN GÜNLÜĞÜ
Güneş ışığının altında
Bir kartal parlak kanatlarıyla
Süzülüyordu gökyüzünde
Bir yaprak gibi aheste.
Gözleri dört dönerken yandan
Seyrediyordu yeryüzünü hayran.
Dağları, tepeleri, vadileri,
Hırçın akan şelaleyi,
Toprağı kazıyan ırmağı,
Dirençli taşları, kayaları,
Yeşilin her tonunda ormanı,
Kolayca yakalayacağı avını
Doyamıyordu kartal seyretmeye;
Vurgundu doğanın güzelliğine.
Akşama kadar uçup gökyüzünde
Nakşediyordu tüm güzelliği zihnine.
Akşam olunca da alıp kalemini
Not ediyordu günlüğüne her şeyi.
Yalnız bir özelliği vardı ki
Yazdıklarının aynısıydı hepsi.
Kartal her gün bıkıp usanmadan
Aynı şeyi yazardı aksatmadan.
Çünkü yaşadığı bölgeyi
Kendisinin ilan etmemiş miydi?
Ne başka bir kartal girebilirdi bu bölgeye
Ne de kendisi giderdi başka yere.
Böyle yaşadığı sürece de
Aynı yazıları yazacaktı günlüğüne.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YEDİDEN YETMİŞ YEDİYE FABLLAR
Короткий рассказŞiir biçiminde yazılmış fabllardır. Soranlar olduğu için belirtmek istedim, fablları kendim yazdım, herhangi bir yerden alıntı değildir.
