YEDİDEN YETMİŞ YEDİYE FABLLAR

GERÇEK GÜZELLİĞE DOĞRU

GERÇEK GÜZELLİĞE DOĞRU

Genç flamingo ne zaman gölün üstünde uçsa

Hayranlıkla bakardı sudaki kendi yansımasına.

Gözlerini alamazdı sudaki görüntüsünden,

Adeta aşık olmuştu bu yansımaya, bilemeden.

Kıvrık gagasının ucundaki siyaha,

Siyahtan sonra gelen kırmızıya,

Narin ve uzun boynuna,

Tüylerindeki kırmızı, beyaz, pembemsi tonlara,

Uzun kanatlarıyla havada süzülüşüne,

Kısa kuyruğundaki beyaz, pembe renklere,

Uzun bacaklarından perdeli ayaklarına kadar

Sudaki bu görüntüsüne hayran hayran bakar durur.

İnişe geçtiğinde suyun üstüne yürümesi,

Avını hızla yakalayıp sudan çıkarması,

Bütün bunları yansımasında seyrediyordu;

Zaten başka bir şeye baktığı da yoktu.

Çevrede neler olup bittiğinden olmazdı haberi,

Öteki flamingoları ise hiç merak etmezdi.

Varsa yoksa sudaki görüntüsü,

Onun için gerisi boş bir gürültü.

Fakat bir gün umulmadık bir olay oldu,

Buralarda şu zamanda pek yaşanmazdı bu:

Güneşin önünü kara bulutlar kapatmıştı,

Sudaki yansımalar da anında matlaşmıştı.

Ani gök gürültüsüyle başladı şiddetli yağmur;

Göl yüzeyine çarpan damlalar

Sudaki yansımaları bozmuştu tamamen;

Görüntüsü kaybolmuştu genç flamingonun.

Bırakıp gitmişti onu, gözünden bile sakındığı,

Şimdi artık yalnız, ne yapacaktı?

Başını yukarı kaldırdı üzgünce,

Güzelliği gördü birden bire.

Bir başka flamingoydu karşısındaki;

Üzerindeki yağmur damlalarını silkeleyişi,

Savrulurken damlalar havada,

Açılan kanatları ve sallanan başıyla,

Adeta gösteriyordu güzelliğin ne olduğunu;

Genç flamingo hayran hayran ona bakıyordu.

Gelip geçici yansımalar artık umurunda olamazdı,

Şimdi istediği güzellik, gerçeğe daha yakındı.