CIRCIR BÖCEKLERİ İLE SERÇE
Öğle saatlerinde ağaçlık alanda,
Cırcır böcekleri hep bir arada
Hiç durmadan ötüyordu;
Dinleyen kim belli olmuyordu.
Toplu halde bir orkestra gibi,
Ancak orkestraların en düzensizi...
Dakikalarca ötüp durdular,
Ta ki bir serçe gelene kadar.
Ağaç dalına konan serçe
Yüksek sesle ötünce
Ancak duyurabildi sesini:
"Sevgili cırcır böcekleri,
Hepiniz aynı anda ötüyorsunuz da
Kim dinliyor sizi pekâlâ?
Kendi kendinizi bile dinlemiyorsunuz,
Sadece ses çıkarıyorsunuz.
Dinlemedikten sonra kimse
Ne gerek var bunca sese?"
Hepsi de susup dinlemişti serçeyi,
Cırcır böceklerinden biri seslendi:
"Yıllarca toprak altındaydık,
Orada hep sessiz kaldık.
Şunun şurasında birkaç hafta
Ötüp ses çıkarabilsek ne ala.
Biz aramızda böyle anlaşıyoruz,
Birbirimizi de dinliyoruz.
Bizim şarkılarımız böyle,
Sizin şarkılarınız öyle.
Herkes birbirine saygı gösterirse
Hiçbir sorun kalmaz geriye."
Serçe anladı cırcır böceğini,
Hoşgörü göstermesi gerektiğini:
"Öyle ise şarkılarınıza devam edin,
Özür dilerim böldüğüm için."
Diyerek uçup gitti serçe
Kendi şarkılarını söylemeye.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YEDİDEN YETMİŞ YEDİYE FABLLAR
Short StoryŞiir biçiminde yazılmış fabllardır. Soranlar olduğu için belirtmek istedim, fablları kendim yazdım, herhangi bir yerden alıntı değildir.
