YEDİDEN YETMİŞ YEDİYE FABLLAR

CİĞERİN KOKUSU

CİĞERİN KOKUSU

Uzaktan ciğerin kokusunu almıştı bir kedi,

Hiç duraksamadan kokuyu takip etti.

Gitti, gitti, engellerin üstünden atladı;

Geçti uzun uzadıya giden kaldırımları.

Her nasılsa çöpün kenarına bırakılmış ciğeri

Sonunda gördü, görmesine de sadece seyredebildi.

Kendisinden önce davranan bir başka kedi

İndiriyordu midesine güzelim yiyeceği.

Yerdeki son lokma ciğeri kapışını da gördü;

O anda, onun yerinde olmayı düşündü.

Hatta kendisi yiyormuş gibi yalandı,

Ciğeri yiyen kedi ise oradan uzaklaştı.

Havada asılı duran ciğerin kokusu

Halen aç kediyi cezbediyordu.

Kokuyu çeke çeke çöpün yanına gitti,

Az önce burada olan güzelim ciğeri

Halen oradaymış gibi düşündü.

Toprağa sızmış suyunu gördü,

Eğilip derin bir nefes çekti.

Bir de ağzını şapırdattı yiyormuş gibi

Böylece açlığını yatıştırmayı umuyordu,

Birkaç şapırdatmadan sonra yola koyuldu.

Biraz ilerlemişti ki o anda

Midesi konuşur gibi başladı zil çalmaya.

Kandıramazsın diyordu beni

Arayıp bulmalısın yiyeceğin gerçeğini.

Ciğer kokusuyla, ağız şapırdatmayla sakın

Doyacağımı sanmayasın.