Hellton University [Completed]

Day 41: A walk to November

Hellton University.

Stephanie P.O.V

"Sarili nyong Hospital hindi nyo kilala mga Nurses niyo dito! Para saan pa't naging DOCTOR KAYO!"

"I'm sorry Ma'am pero wala po talaga sa mga Nurses namin ang Nagbigay ng injection sa pasyente." pagpapaliwanag ng Doctora.

"Responsibilidad nyong Bantayan yung Pasyente Eh bakit niyo iniwang Mag-isa!" Galit na Galit na ang ina ni Minerva.

"Ma'am mawalang galang na po wala po bang kamag-anak yung pasyente na magbabantay sa anak niyo? Upang masigurado yung seguridad ng pasyente." Sagot ng Doctora.

Tahimik lang kaming Nakikinig sa usapan nila.

*Kringgggggg!!!*

Napatingin kami kay Ryan.
Tumunog yung Cellphone ng kapatid ko.

"Ate si Mama"

"Sagutin mo baka Namimiss na tayo nila Mama" Sagot ko.

Buti napatawag sila Mama miss na miss ko na sila. Gusto ko na rin marinig boses ni Mama :)

"ATEEEEE! SI LOLA!!!!" Natatarantang sigaw ni Ryan.

"Hah? Bakit ano nangyari kay Lola?" kinakabahang tanong ko.

***

Nathan P.O.V

nabaling yung atensyon ng lahat ng sumigaw si Ryan.

At nakita ko ring natataranta si Steph ng sabihin ni ryan ang tungkol sa kanilang lola.

"Ano daw bang nangyari?" tanong ni Syrill.

"Kinakabahan ako sa Lola ni Steph" Pag-aalala ni Julia.

***

Stephanie P.O.V

Natataranta nako... 

Andaming Tao..

Andaming Pulis..

May Ambulansya..

Pagkapasok na pagkapasok namin ni ryan sa bahay ay nakita namin si mama na umiiyak. 

Ano bang nagyayari?

"Mama.." tawag ko sa kanya.

Nabigla ako sa pagsampal ni Mama.

"BAKIT NIYO PINABAYAAN YUNG LOLA NIYO DITO! ANONG ORAS NA! DIBA TAPOS NA YUNG SCHOOL HOURS NIYO! BAKIT NIYO INIWANG MAG ISA YUNG LOLA NIYO DITO!" Galit na Galit na Sigaw ni Mama.

"Excuse me po kailangan napong Madala yung Sugatan" nagmamadaling sabi nung Driver ng Ambulansya.

Nagmadali kaming pumasok sa loob at nakita ko si lolang Duguan at maraming saksak.

***
[Hell High Medical Center] 

"Mamang!!!! Mamangg!" yugyug ni Mama kay Lola ng Ilabas na si Lola At diniretso sa OR.

"I'm sorry maam manatali nalang po kayo dito sa Labas" Sabi nung Doctor.

Sising sisi ako kay Mama.

"Ma." sambit ni Ryan kay Mama.

Sinuntok ni Mama ng buong lakas si Ryan.

Mas lalong tumindi yung Kaba ko. baka bumalik yung sakit ni Ryan.

"KAMPANTI AKO SAYO RYAN!  KASI ALAM KONG HINDI MO PABABAYAAN YUNG LOLA NIYO!  AT IKAW YUNG LALAKI SA BAHAY BAKIT MO HINAYAANG MAG ISA ANG LOLA MO SA BAHAY!" Galit na sumisigaw si Mama.

"Mama sorry"

di ko na napigilan. 
Humagulgol nako ng iyak.

"SORRY! MALILIGTAS BA NG SORRY NYONG YAN YUNG LOLA NIYO!" Sigaw ni Mama

"Hindi po namin pinabayaan si Lola Mama." sagot ni Ryan.

"HINDI NIYO PINABAYAAN! EH ANO YAN!"

"Mama yung kaibigan po namin nandito sa Hospital. Kritikal yung Kondisyon niya kanina
Kaya agad naming pinuntahan ni ryan dito mismo sa Hell High." pagpapaliwanag ko kay Mama.

Tumunog yung Doorknob ng OR.

At lumabas yung Doctor.

"I'm sorry we do our best pero hindi na po kinaya ng katawan niya"

Bigla akong nanghina.

"Wala na si Lola :("

And everything went black...

-End of Day 41

____

Written By: Heartlessjam
\\Jomar Sagayno//