Oorlog om de Parel - BOEK 2

28) De voorhoede

Martijn zat met de kapitein, Cor en W.I.C. top man Willem in de bar waar ze eerst een drankje hadden gehad.

De kapitein had Martijn zo veel vruchtensappen betaald als hij er op kon. Maar hij besefte als geen ander dat het enkel was om hem te plezieren en zo zijn aandacht van de Parel af te houden.

Willem boog nu naar achter op zijn stoel.
"Zullen we gaan kijken?" vroeg hij voorzichtig. "Er moet nu toch wat gaan gebeuren."
De kapitein knikte.

Er was al betaald geweest dus ze konden zo opstaan en vertrekken. Willem zwaaide nog naar de waard die een mok afdroogde. Hij haalde zijn hand uit de tas en zwaaide terug.

Met z'n drieën liepen ze naar buiten. De schepen van de W.I.C. lagen niet in de haven maar ervoor en het Franse schip dat gekaapt was geweest lag er ook nog steeds.

Iedereen nam een verrekijker om te kijken naar de Engelse schepen die op een veilige afstand van de kleine hoeveelheid Nederlandse schepen lagen.

"Gaan ze nu gewoon vechten?"
Het was Willem die antwoordde.
"Niet onmiddellijk. Nu de groten er zijn zullen ze waarschijnlijk opnieuw gaan praten en hopelijk gaan ze dan niet vechten."

"Willem zou de Engelsen verteld hebben dat ik in Nederland zit. Hopelijk slikken ze dat. Ze weten hoe gebonden ik ben aan dat schip."
"Heeft ie dat verteld? Zo zo."

"Ja, en hij heeft de brief van de prins onder de neus van de soldaten kapitein geduwd die mij eerst gevangen hield. Al een geluk dat die idioot geen Nederlands spreekt. Hij heeft geen idee wat er op staat. Weet ik uit ervaring."

Met een grote lach gooit hij zijn arm om Martijn heen en trekt hem tegen zich aan.
Willem grijnslacht.
"Het is niet eens zo een grove leugen!"

Johannes knikt.
"Al een geluk dat die man niet op z'n hoofd is gevallen."
"Waarom is Tulp admiraal?"

Het gesprek viel stil en twee verbaasde blikken draaiden naar Martijn.
"Euh."

Het klonk alsof de kapitein het niet wou zeggen.
"Wel" begon Willem "hij was eerst schutter. Dan gilde meester bij de schutters. En dan ging die bij de oorlogsvloot. Zin in avontuur heb ik gehoord. Maar dat heb je als schutter ook vind ik. Maar goed. Hij bij de oorlogsvloot.

En na de dood van Admiraal Wolfs hebben ze hem aangesteld vanwege zijn 'militaire ervaring'.

Ik geloof dat het eerder een symbolische benoeming geweest moet zijn want zo een groot licht is Tulp niet. En echt militaire ervaring. Laat staan op zee heeft ie niet."

"Wat gaat hij dan bereiken op de Parel? Het is oorlog!"
Nu antwoordt de kapitein weer. Willem had genoeg schandelijkheden verteld voor zijn beurt.

"Laten we gewoon stellen dat hij symbolisch admiraal is. Hij kan wel bevelen geven. De kapitein kan daar tegen in. Als Tulp gaat schreeuwen dat ze overstag moeten en kapiteintje Willem vind dat niet goed zullen ze het eerst tussen elkaar uit moeten vechten voor mijn bemanning overstag zal gaan."

"Dat is mijn punt net! Hoe kan hij de oorlog voeren!"
Alle twee haalden ze hun schouders op.
"Hij is benoemd tijdens het handelen van slaven. Hij is niet eens admiraal in het leger. Waarschijnlijk was hij gewoon de meest beschikbare in de buurt. En hebben ze Willem bij hem gezet om hem in toom te houden."
Martijn kon er met zijn verstand niet bij.

Constantijn. De oom van Johannes kwam erbij staan. Zijn zoon was er niet bij.
"Nog niets?"
"Nee het lijkt erop."
"Lastig."

Er werd geknikt.
Er werd wel met roeibootjes rondgevaren maar er zat nooit iemand belangrijk of veelzeggend in.
Er leek eigenlijk niet veel te gebeuren. Buiten het feit dat het leek alsof iedereen voor de haven was gaan liggen in plaats van erin.

"Ik kom net van Cornelis. Hij gaat kapot aan het idee dat hij zijn schip misschien zal verliezen."
"Ja snap ik wel. Hij heeft nooit een ander schip bevaren dan de Wilhelmus."
Willem zei er niets over.

En bovendien is de oorlogsvloot onderweg ook.