Το κορίτσι του φίλου μου_AUBGRBC

Εισαγωγή (έρχεται λίαν συντόμως...)

-Σε αγαπάω πολύ, bambina... Δε θέλω να κλαις για κάποιον που δεν αξίζει... Ακόμα κι αν αυτός είναι ο καλύτερός μου φίλος...

-Κι εγώ σ' αγαπάω... του απάντησε η κοπέλα. Μακάρι να είχα ερωτευτεί εσένα...

-Δε διαλέγουμε ποιον ερωτευόμαστε, μάτια μου... Αν μπορούσαμε να διαλέξουμε ποιον θα αγαπήσουμε, δε θα υπήρχαν τόσες ραγισμένες καρδιές στον κόσμο... της είπε τρυφερά.

-Κι, όμως... Είμαι σίγουρη πως αν ήμουν ερωτευμένη μαζί σου, θα ήμουν ευτυχισμένη... του απάντησε εκείνη χωρίς να ξέρει τι του προκαλούσε με τα λόγια της αυτά...

------------------------------------------

-Δε θέλω να σε ξαναδώ ποτέ! του είπε η Μαρκέλλα θυμωμένη.

-Γλυκιά μου bambina... Άσε με να σου μιλήσω...

-Όχι, Τζιαν! Δε θέλω να ακούσω τίποτε από σένα πια!! Τα είπαν όλα οι πράξεις σου! του είπε κι έκανε να φύγει.

-Bambina...

-Τι θες; τον ρώτησε χωρίς να γυρίσει να τον κοιτάξει.

-Ti amo...

--------------------------------------------

-Άθλιε! Πήγες κι άνοιξες το στόμα σου και τα ξέρασες όλα στη Μαρκέλλα! Πώς το έκανες αυτό;;;; Υποτίθεται ότι είμαστε φίλοι!!! Πώς μου έκανες κάτι τέτοιο;;;; Πώς μπόρεσες;;;; ρώτησε έξαλλος ο Ιγνάτσιο συνεχίζοντας να τον χτυπάει με μανία.

-Ιγνάτσιο, εγώ δεν...

-Σκάσε!! Του είπε εκείνος σε έξαλλη κατάσταση χωρίς να σταματήσει να τον χτυπάει.

-------------------------------------------------

-Γιατί με φίλησες; Την άκουσε να τον ρωτάει.

Ο Τζιανλούκα χάιδεψε το μάγουλό της τρυφερά.

-Γιατί, σ' αγαπώ... της είπε απλά. Σ' αγαπώ όπως δεν αγάπησα ποτέ καμιά άλλη γυναίκα... 

-Τζιαν, εγώ...

-Σςςς... Μην πεις τίποτε άλλο... Bambina mia...

--------------------------------------------------------

-Σ' αγαπώ... της είπε ξέπνοος.

-Κι εγώ... απάντησε εκείνη.

Τα δύο κορμιά ενώθηκαν σε ένα ρυθμό που συμβόλιζε την αρχή της αγάπης τους...