Το κορίτσι του φίλου μου_AUBGRBC

Κεφάλαιο 30: Κεραμίδα

Η Μαρίνα κοίταξε έκπληκτη τον Αχιλλέα που στεκόταν στο κατώφλι του σπιτιού της και της χαμογελούσε αμήχανα με τα χέρια του να είναι περασμένα στις τσέπες του παντελονιού του.

-Γεια σου, Μαρίνα...

-Αχιλλέα;;; έκανε έκπληκτη η νέα γυναίκα.

-Εγώ είμαι, Μαρίνα... Δεν έχεις οφθαλμαπάτη... της είπε χαμογελώντας αχνά διαβάζοντας την σκέψη της. Μπορώ να περάσω; ρώτησε στη συνέχεια.

Εκείνη ένευσε καταφατικά και του έκανε χώρο να περάσει. Ο Αχιλλέας πέρασε μέσα και κοίταξε τον χώρο γύρω του. Είχε κοντά δύο χρόνια να περάσει το κατώφλι αυτού του σπιτιού. Από το Πάσχα δύο χρόνια πριν είχε να έρθει στην Ελλάδα να δει την κόρη του, η οποία όσο μεγάλωνε έμοιαζε περισσότερο στη μακαρίτισσα τη γυναίκα του...

-Θες να πιεις κάτι; άκουσε τη Μαρίνα να τον ρωτάει.

Έστρεψε το βλέμμα του και την κοίταξε. Τον κοιτούσε εξεταστικά και με δυσπιστία. Μάλλον, δεν είδε με καλό μάτι τον ξαφνικό ερχομό του.

-Όχι, ευχαριστώ...

-Πώς κι αυτό το ξαφνικό; Έχεις κάποια δουλειά να υποθέσω στην Ελλάδα...

-Λάθος υποθέτεις... Δεν έχω καμία δουλειά εξαιτίας του αρχιτεκτονικού γραφείου... Απλά, ένιωσα την ανάγκη να έρθω...

-Μπα; Άφησες τις δουλειές σου για να έρθεις έτσι στο άσχετο στην Ελλάδα;; Πολύ περίεργο... τον ειρωνεύτηκε η Μαρίνα.

-Ήρθα για την κόρη μου, Μαρίνα... της απάντησε προσπερνώντας την ειρωνεία της.

-Για ποιαν;;; ρώτησε έκπληκτη εκείνη.

-Για την κόρη μου... Ήρθα να την δω... Πατέρας της είμαι...

-Κάπως αργά το θυμήθηκες... Το ότι είσαι πατέρας της εννοώ... Η Μαρκέλλα έμαθε να ζει χωρίς εσένα, Αχιλλέα... Έμαθε να ζει με την απόρριψή σου, προσπαθώντας να καταλάβει τι λάθος έκανε, σε τι έφταιξε και της φερόσουν έτσι! Ξέρεις, τι σημαίνει για ένα παιδί να σβήνει κάθε χρόνο την τούρτα γενεθλίων του χωρίς του γονείς του;;; Κάθε χρόνο με κοιτούσε με τα όμορφα μάτια της περιμένοντας μια απάντηση στη βουβή ερώτησή της "Γιατί δεν ήρθε;;;"! Ώσπου, σταμάτησε να ρωτάει...

-Μαρίνα, εγώ...

-Εσύ, έβαζες πάνω από όλα τη δουλειά σου... Απέφευγες το ίδιο σου το παιδί επειδή το θεωρούσες υπεύθυνο για τον θάνατο της αδερφής μου! Συνέχισες να το αποφεύγεις ακόμα κι όταν μεγάλωσε αρκετά μόνο και μόνο επειδή της έμοιαζε!