Το κορίτσι του φίλου μου_AUBGRBC

Κεφάλαιο 28: Αποκαλύψεις

Η Αλεσσάντρα φύσηξε με δύναμη τον καπνό από το τσιγάρο της. Όλη αυτή η κατάσταση με την Σάντρα της είχε προκαλέσει απίστευτο άγχος. Μπορεί μπροστά της να το έπαιζε άνετη αλλά, ξέροντας το ποιόν της πρώην κολλητής της, ήξερε ότι ήταν ικανή να κάνει τα πάντα προκειμένου να την εκδικηθεί που την ρεζίλεψε τότε και να κερδίσει τον Τζιανλούκα. Έπρεπε να αντιδράσει... Να κάτι κάτι δραστικό για να κόψει τη φόρα σε αυτή την ανόητη... Δεν την ένοιαζε τόσο η οργή του Ίνια που θα ξεσπούσε πάνω της εάν μάθαινε τη σχέση της με τον αδερφό του... Περισσότερο την ένοιαζε η περίπτωση αυτός ο βίαιος άντρας να έκανε κακό στον ίδιο του τον αδερφό... Κι αυτό δε θα το άντεχε... Εξάλλου, έπρεπε να προστατεύσει και τη Μαρκέλλα... Ήταν ήδη πολύ πληγωμένη εξαιτίας της... Δε χρειαζόταν να πληγωθεί περισσότερο, να διαλυθεί... Αν ήταν ήδη ευτυχισμένη με τον Τζιανλούκα, εάν τα είχαν ξαναβρεί, τότε αυτό έπρεπε να παραμείνει έτσι... Και να ζήσει επιτέλους ευτυχισμένη όπως της άξιζε...

Έσβησε το τσιγάρο κι πήρε ένα άλλο στα χέρια της. Ετοιμάστηκε να το ανάψει. Δεν πρόλαβε. Ένιωσε ένα χέρι να την σταματάει και να αρπάζει το τσιγάρο από το χέρι της.

-Αυτό το πράγμα δε σου χρειάζεται... Σου κάνει κακό... άκουσε τη γλυκιά φωνή του να της λέει.

Έστρεψε το βλέμμα της και τον κοίταξε. Φορούσε ένα τζιν παντελόνι κι ένα χακί πουλόβερ που ταίριαζε με τα μελιά του μάτια. Την κοιτούσε απορημένος. Το στραβό του χαμόγελο είχε εξαφανιστεί...

Αναστέναξε και πλησίασε στο παράθυρο. Δεν άντεχε άλλο αυτή την πίεση. Έπρεπε να δει πώς θα δρούσε από εδώ και πέρα.

-Ψυχή μου, τι σε προβληματίζει;; τον άκουσε να την ρωτάει καθώς περνούσε τα χέρια του γύρω από την κοιλιά της.

Γύρισε και τον κοίταξε. Η ανησυχία και η απορία ήταν διάχυτες στο βλέμμα του. Αναστέναξε ξανά. Είχε έρθει η ώρα να του αποκαλύψει ό,τι με πολύ κόπο προσπάθησε να κρύψει μέσα της εδώ και δύο χρόνια...

-Φάμπιο... Η ξαδέρφη σου με απειλεί ότι θα αποκαλύψει στον Ιγνάτσιο τη σχέση μας...

Τα μάτια του Φάμπιο άνοιξαν διάπλατα από την έκπληξη. Αποκλείεται να είχε ακούσει καλά... Σίγουρα δεν είχε ακούσει καλά... Μάλλον επρόκειτο για κάποιο αστείο... Κακόγουστο... Γιατί μόνο ως αστείο μπορούσε να εκλάβει κάτι τέτοιο...

-Αλεσσάντρα, τι είπες;;; την ρώτησε έκπληκτος ακόμα.

-Αυτό που άκουσες... είπε εκείνη ανάβοντας τελικά το τσιγάρο που εκείνος την εμπόδισε να ανάψει προηγουμένως.