Το κεφάλαιο άλλαξε εντελώς
Ρώμη - Νοέμβριος 2016
Ο Τζιανλούκα ένιωσε το σώμα του να ξυπνάει και να την αποζητάει σαν τρελό. Άνοιξε τα μάτια του και την κοίταξε. Είχε κλείσει τα μάτια της κι είχε αφεθεί στο φιλί του. Χριστέ μου, πόση ευτυχία ένιωθε... Όλα αυτά τα χρόνια ονειρευόταν ένα χάδι της, ένα φιλί της. Και τώρα, αυτό το όνειρο πραγματοποιούνταν ολοζώντανο μπροστά του. Ήξερε πως πιθανόν να ήταν ένα λάθος όλο αυτό αλλά τη δεδομένη στιγμή δεν τον ένοιαζε... Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν η Μαρκέλλα... Η μεταξένια του... Η ίδια του η ζωή... Έκλεισε τα μάτια του και βάθυνε το φιλί του αφήνοντας να φανεί ο πόθος του για εκείνην...
Η μαγική αυτή στιγμή κράτησε για μερικά δευτερόλεπτα. Ο Τζιανλούκα τραβήχτηκε απαλά και κοίταξε την κοπέλα που αγαπούσε περισσότερο από οτιδήποτε στα μάτια. Η Μαρκέλλα τα 'χε χαμένα. Δεν ήξερε τι να πει.
-Γιατί; Γιατί με φίλησες; Ρώτησε μόνο.
-Γιατί σ' αγαπάω... Όπως δεν αγάπησα ποτέ καμία... είπε ο Τζιανλούκα και την αγκάλιασε σκορπώντας πολλαπλά ρίγη στην σπονδυλική της στήλη.
----------
Ο Ιγνάτσιο όρμησε οργισμένος μέσα στο συμπαθητικό διαμέρισμα του Τζιανλούκα. Η απελπισία του που έχασε τη Μαρκέλλα ήταν τόσο μεγάλη που ήταν ικανός να σκοτώσει τον πρώην κολλητό του. Γιατί, γι' αυτόν, ο Τζιανλούκα έπαψε να είναι κολλητός του από εκείνη τη μέρα που τόλμησε να ακουμπήσει τα χείλη του πάνω στα ρόδινα χείλη της Μαρκέλλας. Της δικιάς του Μαρκέλλας. Κοίταξε τον Τζιανλούκα με μίσος σχεδόν. Εξαιτίας του έχασε τη Μαρκέλλα. Αν δεν υπήρχε αυτός, η Μαρκέλλα θα ήταν ακόμα μαζί του.
-Πού είναι η Μαρκέλλα;;;; ρώτησε με θυμό και απελπισία.
Ο Τζιανλούκα έστρεψε το βλέμμα του και τον κοίταξε με ηρεμία. Δεν ήθελε να τσακωθεί μαζί του. Και δεν υπήρχε περίπτωση να του πει πού βρισκόταν η Μαρκέλλα. Η κοπέλα ήθελε ηρεμία. Ο τελευταίος άνθρωπος που χρειαζόταν να δει αυτή την στιγμή ήταν ο Ιγνάτσιο. Ο άνθρωπος που την πλήγωσε ανεπανόρθωτα.
-Χαμήλωσε τον τόνο της φωνής σου, Ίνια... του είπε με φαινομενική ηρεμία.
-Δε θα μου πεις τι θα κάνω, Τζιανλούκα!! Πες μου πού είναι η Μαρκέλλα!!!! απαίτησε ο Ιγνάτσιο.
-Δεν πρόκειται να σου πω, Ίνια... Γιατί πολύ απλά, δεν ξέρω πού είναι... Εξαφανίστηκε... είπε ψέματα ο Τζιανλούκα.
YOU ARE READING
Το κορίτσι του φίλου μου_AUBGRBC
Romance"Σ' αγαπώ πολύ, bambina... Πάντα θα σε αγαπάω... Θέλω να είσαι πάντα ευτυχισμένη..." της είπε ο Τζιανλούκα. "Κι εσύ;;" τον ρώτησε πίσω εκείνη. "Εγώ, θα είμαι ευτυχισμένος αν είσαι κι εσύ... Αυτό μου αρκεί, γλυκιά μου bambina..." της είπε τρυφερά. "Τ...