Το κορίτσι του φίλου μου_AUBGRBC

Κεφάλαιο 19: Σε θέλω...

Ρώμη – Νοέμβριος 2016 - Διαμέρισμα Μαρκέλλας

-Απάντησέ μου, που να πάρει!!! Σε ρώτησα κάτι!!!! Θα επιστρέψεις κοντά του;;; απαίτησε να μάθει ο Τζιανλούκα τραντάζοντας την κοπέλα από τα μπράτσα.

Εκείνη τα 'χασε με την ορμή του. Ο άλλοτε ήρεμος και τρυφερός Τζιαν είχε μετατραπεί σε θηρίο ανήμερο που η ζήλια το εξαγρίωνε περισσότερο. Άνοιξε το στόμα της να μιλήσει αλλά ήχος δε βγήκε από μέσα. Ο θυμός και η ζήλια του κατάφεραν να την αφήσουν άφωνη.

-Πες μου!!!! Απαίτησε για άλλη μια φορά.

Και χωρίς να περιμένει απάντηση κόλλησε τα χείλη του πάνω στα δικά της σ' ένα φιλί άγριο κι απαιτητικό που διέγειρε τις αισθήσεις τους. Τα χείλη του διεκδίκησαν άγρια τα δικά της προκαλώντας της πολλαπλά ρίγη σε όλο της το κορμί. Τα χείλη του ρούφηξαν άπληστα τα κατακόκκινα δικά της καθώς τα χέρια του άρχισαν να ταξιδεύουν στο κορμί της επικίνδυνα κι αισθησιακά.

-Τζιαν... αναστέναξε εκείνη.

-Σ' αγαπώ... της είπε εκείνος μέσα από τα παθιασμένα φιλιά τους.

Η λογική είχε εγκαταλείψει και τους δύο. Η Μαρκέλλα τύλιξε δειλά τα χέρια της γύρω από λαιμό του τραβώντας ελαφρά τα καστανόξανθα μαλλιά του.Ο Τζιανλούκα, παίρνοντας θάρρος από την αντίδραση και τον ερεθισμό της, βάθυνε τα φιλιά και τα χάδια του. Σε κάποια στιγμή, δάγκωσε το κάτω χείλος της κι εκείνη αναστέναξε.

-Ti amo, amore mio... Σε θέλω τόσο πολύ... της είπε παθιασμένα χαιδεύοντας την καμπύλη του στήθους της.

Τα λόγια του, όπως επίσης και τα τολμηρά χάδια του, έκαναν τη λογική της Μαρκέλλας να επανέλθει. Άνοιξε τα μάτια της έντρομη και τον είδε να την φιλάει με πάθος. Γεμάτη ντροπή τον έσπρωξε με δύναμη κι έκανε μερικά βήματα πίσω.

-Σταμάτα, Τζιαν, σε παρακαλώ... του είπε αναψοκοκκινισμένη.

-Όχι, τώρα, bambina!!!! Με σκοτώνεις!!!! Της είπε με ένταση.

Η Μαρκέλλα σήκωσε το βλέμμα της και τον κοίταξε. Τα μάτια του, δυο φουρτουνιασμένες θάλασσες, την κοιτούσαν με πόθο αλλά και παράπονο. Αναστέναξε μπερδεμένη. Πώς είχαν μπλεχτεί έτσι τα πράγματα;;; Πώς κατάφερε να φιλιέται και να χαϊδολογιέται με τον καλύτερό της φίλο;;;

Ο Τζιανλούκα, βλέποντας την πάλη που γινόταν μέσα της, την πλησίασε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο. Εκείνη τσιτώθηκε από το άγγιγμά του κι έκανε να φύγει. Δεν πρόλαβε. Τα στιβαρά του χέρια την κράτησαν σταθερά κοντά του. Τα χείλη του βυθίστηκαν στα μαλλιά της και τα χέρια του άρχισαν να χαϊδεύουν  τρυφερά το δέρμα του γυμνού λαιμού της.