Το κορίτσι του φίλου μου_AUBGRBC

Κεφάλαιο 5: Μοιραία συνάντηση

Το κεφάλαιο άλλαξε εντελώς

Η Μαρκέλλα κλώτσησε με δύναμη τα σκεπάσματα και ανασηκώθηκε από το κρεβάτι της. Κοίταξε το ρολόι στο κομοδίνο που έδειχνε 5 το πρωί. Δεν είχε καταφέρει να κοιμηθεί ακόμα από την υπερένταση. Ο έρωτας που έκανε με τον Τζιανλούκα και η φυγή του λίγο αργότερα δεν την άφηναν να ηρεμήσει. Ήξερε πως η ίδια τον έδιωξε αλλά δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Την είχε προδώσει... Δεν μπορούσε να ξεπεράσει τόσο εύκολα αυτή την προδοσία. Τον αγαπούσε πολύ, αυτό ήταν σίγουρο, αλλά χρειαζόταν χρόνο ακόμα για να αποφασίσει αν θα επέστρεφε κοντά του ή όχι...  Αναστέναξε μπερδεμένη και κατευθύνθηκε μπαλκόνι του δωματίου της. Ο δροσερός αέρας της αυγής την χτύπησε στο πρόσωπο και την συνέφερε. Στο νου της ήρθε εκείνη η τελευταία της συνάντηση με τον βελουδένιο.

"Δε θέλω να σε ξαναδώ..." του είχε πει.

"Bambina... Ti amo..." της είχε πει με ραγισμένη φωνή.

"Αν με αγαπούσες, θα μου τα έλεγες όλα... Δε θα με κορόιδευες τόσους μήνες..." του είχε απαντήσει πικραμένη, προτού τον παρατήσει κι εξαφανιστεί...

Είχε πονέσει πολύ εκείνη τη μέρα. Υπερβολικά πολύ. Αρνήθηκε να τον δει όσες φορές κι αν ήρθε να την επισκεφθεί. Όσο κι αν της φώναζε πως την αγαπάει. 

Πήρε ξανά τη φωτογραφία του στα χέρια της. Χάιδεψε με τα ακροδάκτυλά της το όμορφό του πρόσωπο. 

-Μακάρι να ήταν διαφορετικά τα πράγματα μεταξύ μας... Θα ήμουν τόσο ευτυχισμένη κοντά σου... ψιθύρισε ενώ, ταυτόχρονα, η γνωριμία της με τον Ιγνάτσιο και η αντιπάθεια που ένιωσε αρχικά για το πρόσωπό του όρμησε στο μυαλό της...

----------------------

Κρήτη, καλοκαίρι 2016

-Ιγνάτσιο... Γοητευμένος... είπε ο Ιγνάτσιο κολλώντας ξεδιάντροπα το βλέμμα του στη μελαχρινή οπτασία που στεκόταν απέναντί του.  

Ο Τζιανλούκα, αφήνοντας το βλέμμα του από τη Μαρκέλλα, έστρεψε την προσοχή του στον Ιγνάτσιο που δεν είχε πάρει τα μάτια του από το κορίτσι. Ένιωσε ένα τσίμπημα στην καρδιά του, όταν είδε το λαίμαργο βλέμμα του φίλου του να επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος της κοπέλας. Ένιωσε έναν συναγερμό να ηχεί μέσα του. Ήταν προφανές ότι η εξωτική ομορφιά της Μαρκέλλας δεν άφησε ανεπηρέαστο τον κολλητό του. Αυτό μόνο καλό δεν ήταν... Ήξερε πολύ καλά τι κατάληξη είχαν οι γυναίκες που έμπλεκαν με τον Ιγνάτσιο... Και η μικρή του δεν άξιζε κάτι τέτοιο....