HE CALLED ME WHAT?!! [COMPLETED] [Revising]

2

Lauren's

What was that? Tila nagkaroon ako ng self destruction for about a minute sa tanong niyang iyon. Pero mas hindi ko inexpect ang naging sagot ko kay Gab.

"Ah," I can't look at him. Not in this situation. "Y-yes." At saka ngumiti. Wait, what Lauren? What did I just say? Now. I'm dead.

How it feels to be called a lesbian from the one whom you made your world for years. Hindi naman ata makatarungan iyon!

I had stalked you in vain just for you to ask me kung tomboy ako? Ang sakit naman 'non brad.

Kaya ba ganoon ang pakikitungo niya? Kaya ba hindi siya naiilang sa akin? Kaya tuwang tuwa siya when we are in game? 'Cause I'm just like a "brother-for-pete's-sake" to him, no malice at all. Ganon nga? Wow! Is there more bluff than this?

Nagbalik lang ako sa katinuan ng may tumapik sa likod ko. I'm at the pool area, nakaupo sa may gilid habang iyong mga paa ko ay nasa ilalim ng tubig. I am obviously thinking about what happened yesterday, noong tinanong ako ni Gab kung tomboy ba ako. At pag minamalas nga naman,

"Oh, shit!" At isang malamig na tubig ang naramdaman ko sa aking buong katawan. "What was that?"

Hinahanap ko ang glasses ko habang kinukusot ko ang aking mga mata. I don't know who is the effin' human behind this trouble. Badtrip ako so no one gets my way!

Syempre nagmumuni muni ako tapos may tatapik bigla sakin. Aba kung hindi naman isa't kalahating,

"Ugh!" Out of frustration ay naibulalas ko nang hindi ko mahanap ang salamin ko. Kailangan ko pa atang sisirin ang buong pool.

Napaahon agad ako ng makita ko sa ilalim ng tubig ang taong salarin ng lahat ng ito. No, not him! Why him?

"Hindi ako marunong lumangoy! Ang lalim!" Sigaw ko ng makita siya. Really, Lauren? Why it has to be like that?

"One minute you're finding your glasses, the other minute it's like you're in a 9 feet deep pool. Nakatayo ka nga, oh." Sabi niya sa gitna ng pagtawa niya. Walangya! Bakit ba ganito ako sa harap niya?

I rolled my eyes at handa nang sapakin ang gwapo niyang mukha ng bigla niya akong binuhat paalis ng pool.

"Sayang." Bulong niya matapos ngumisi.

"What?" Tanong ko nung tuluyan na niya akong naiupo sa gilid ng pool.

"A real... you know," Medyo umiwas pa siya ng tingin, naiilang siguro siyang sabihin ang salitang iyon sa harap ng inaakala niyang ganoon talaga. "Wears a sports bra. Not a foamed one that has a Hello Kitty design." At nahimatay na ako dahil sa ngiti ng immortal na nilalang na ito. Kidding the past out part pero why he has to smile like that? Doesn't he know that I'm dying trying to contain my feelings?

But wait! What was that? Bra? Hello Kitty? Suot kong undie iyon ha? Shit! I looked at my chest to check if it is really revealing right now. Naging see through na pala ang blouse na suot ko kaya nakita na ang design ng bra ko. Nakakahiya! Wala pa bang mas nakakahiya sa mga nangyari? Give it all now!

"Tol! Wala namang ganyanan." Naubo pa ako ng kaunti dahil sa pagpapalit ko ng tono ng aking boses sabay kunwaring hawak sa labi using my thumb finger. "By the way, 'di kasi alam sa bahay kung ano talaga ako eh. Kaya ayun." Pagpapalusot ko. Lumusot ka, please? Just this time.

"Dot com!" Humalakhak pa ang loko. What's so funny? Can't get his humor. "Ayos lang yan, pre." Tinapik niya pa ang balikat ko at saka kumindat bago tuluyang umalis sa harap ko.

"Wag ka magwink, lalo akong naiinlove eh." I said nang makalampas na siya sa akin.

"What did you say Ren?" He turned his back to me and he's still wearing that damn smile. Fck, I think I'm losing my mind now.

I flinched pero nabawi ko agad para hindi naman halatang guilty akong may sinasabi ako behind his back. Duh!

"Wala!" Inunahan ko na lang ng galit. Remember that I'm still disappointed at what he said.

"Oh, Lauren, nandito ka na pala. Bakit basa iyang unuform mo."

"Umulan po 'ma! Wala akong payong." Nagmamadali kong sagot habang tumatakbo paakyat sa aking kwarto.

"Luhan babe! Nariyan ka lang pala," I immediately touched his face and lean on his shoulder.

"He saw it. He freaking saw it babe!" Nag eye-to-eye contact kami and the way he looks at me feels heaven in my heart.

"Nakita niya ang favorite kitty natin sa future ko. And yes, you heard that, sa future ko!" Sumigaw pa ako para mailabas ang kahihiyang nangyari kanina.

Right now, he maybe thinking that I'm a real girl. That I am just faking that lesbian thing to get close to him.

"Well, that's a fact." I said in between my thoughts.

But then, hindi niya pwedeng malaman. Surely, he will avoid me, my presence, even my shadow. The prim Gabriel will dislike the portraying Dennise.

"What have I done? At talagang feel na feel ko ang pagdadrama sa poster mo Luhan eh, 'no? Wait! Where's my love? Nasaan ang asawa ko na asawa mo... na asawa ng buong bayan? We've talked about sharing, ilabas mo siya Lu!" I'm crazy, I know.

And there I saw a man standing beside me. Why you have to be like that?

"Oh Sehun! Bakit naka-poker face ka na naman? LQ na naman ba kayo ni Luhan? Sinasabi ko naman kasi sayong ako na lang! Bakit hindi ba pwedeng ako na lang? Tayo na lang! It's a win win situation. You'll never be hurt by Luhan, and I will never be also in Gabr--."

Napatigil ako ng biglang may bumukas ng pinto. Kung sino man ito, I swear I'll chop every bit of this human.

"Ren! Why did you left earlier at the pool area? Have you forgot that we have a practice game? I didn't see you there." He said innocently. Wala naman siguro siyang narinig?

Ren? REN! OMFG! Si Gab lang tumatawag sakin niyan ha?

Madalas tambay iyan dito sa bahay. Feeling close na din siya kay mama. Oh well, kilala naman siya ni mama kasi lagi akong nagkekwento dun about sa kanya. Na crush ko siya and such.

Sabi pa nga niya sakin, boto daw siya kay Gab kasi dahil daw kay Gab kaya ako nananalo sa mga singing contests sa school. Kasi daw one time habang nanunuod siya sa school may naririnig siya boses ng lalake na aligagang aligagang namimigay ng load card sa mga estudyante.

"Oy! Iboto niyo si Lauren ha? Kick-out sa school pag di siya ang binoto niyo! De joke lang po." Si Gab habang nililibot ang audience.

Kaya nga hindi niya napigilang kiligin na may kasamang talon at tili noong una niyang makita si Gabriel sa harap ng pinto namin.

"Have you heard anything?" Iyon agad ang bungad kong tanong sa kanya.

Siya naman ay namamanghang tinitingnan lang ako habang umiiling. He really doesn't hear anything.

"Na-uh. Why did you go home so early?"