Revenge to the BadBoy

1

"Άννα" ακούω να ψιθυρίζει κάποιος στο αυτί μου. "Άννα σήκω θα αργήσεις στο σχολείο" ακούω ξανά τη μαμά μου να μου λέει απαλά και δυστυχώς πρέπει να σηκωθώ γιατί αλλιώς θα μου σπάσει τα νεύρα.

Ναι, εγώ είμαι η Άννα και είμαι λίγο νευρική. Εντάξει όχι λίγο, πολύ. Και η μαμά μου φροντίζει κάθε πρωί να με ενοχλεί οπότε με νευριάζει ακόμα περισσότερο.

Μια εβδομάδα ακόμη και μετά καλοκαιράκι! Εντάξει όχι και το καλύτερο καθώς έρχεται η χρονιά που θέλω να πάρω τους καλύτερους βαθμούς!! Η περιβόητη τρίτη λυκείου! Δεν θα δώσω πανελλήνιες φυσικά γιατί θέλω να πάω Αμερική για σπουδές, αλλά και πάλι πρέπει να βγάλω άριστο απολυτήριο καθώς το φετινό μου είναι ήδη πολύ καλο!! Τέλος πάντων, σήμερα νομίζω γράφουμε πληροφορική και αυτή η στρίγγλα είχε βάλει τα πάντα μέσα στην ύλη. Ευτυχώς έχω διαβάσει όλο το βιβλίο και ποντάρω σε έναν πολύ καλό βαθμό.

Φοράω το τζιν μου και μια απλή κοντομάνικη μπλούζα. Πιάνω τα μαλλιά μου αλογοουρά και φοράω τα σταράκια μου. Με κοιτάω στον καθρέφτη και φαίνομαι σαν τέρας. Εντάξει δεν είμαι και τόσο άσχημη. Είμαι μια φυσιολογική κοπέλα, απλά δεν φροντίζω πολύ τον εαυτό μου. Γενικά εκτός από νευρική είμαι και πολύ κλειστή σαν άνθρωπος. Δεν εκδηλώνω τα αισθήματα μου πουθενά και στην αρχή της χρονιάς δεν είχα κανένα φίλο. Κοντά στα Χριστούγεννα απέκτησα τις κολλητές μου οι οποίες είναι τα καλύτερα κορίτσια. Η Αριάδνη και η Φαίη. Πολύ καλές μαθήτριες και εκπληκτικοί άνθρωποι. Με έχουν βοηθήσει να βγω από το καβούκι μου σιγά σιγά και να μπορώ να διαχειρίζομαι καταστάσεις. Αλλά πρέπει ακόμα να προσπαθώ και να γίνομαι πιο σκληρή γιατί δεν είναι όλα ρόδινα, κοινώς να μην εμπιστεύομαι με την πρώτη κάποιον. Αυτό με έχει σώσει αρκετές φορές, όχι πάντα αλλά αρκετές.

Βγαίνοντας από το σπίτι έρχομαι σε επαφή με το γείτονα μου τον Έκτορα. Ο Έκτορας ανήκει στην παρέα των "κακών" αγοριών του σχολείου και έχω την τιμή να είμαι γειτόνισσα του. Το εννοώ ειρωνικά. Δεν μιλάμε συχνά αλλά εγώ νομίζω ότι είναι καλό παιδί καταβάθος.

"Καλημέρα Αννούλα" ακούω το γελάκι του Έκτορα από πίσω μου.

"Καλημέρα" λέω απότομα και προχωρώ γρήγορα προς το σχολείο. Δεν έχω όρεξη για κουβεντούλες με τον playboy.

Φτάνοντας στο σχολείο συναντώ τα κορίτσια που κρατούν τους καφέδες μας. Αχ πως με ξέρουν. Μπορεί να είμαι ευαίσθητη και κλειστός τύπος, αλλά είμαι πέρα και πέρα εθισμένη με τον καφέ. Δεν μπορώ να κάνω κάτι με αυτό.