Revenge to the BadBoy

3

Εδώ και τέσσερις μέρες τον σκέφτομαι συνέχεια. Δεν ξέρω κάτι έχω πάθει δεν μπορεί...μα ποιον κοροιδεύω, απλά μου αρέσει δεν είναι και κάτι κακό. Αλλά δεν με νοιάζει θα μου περάσει. Άλλωστε πήγε και αγόρασε το μαγιό που δοκίμαζα για τη γκόμενα του που ποιος ξέρει τι τσόλι θα είναι αλλά οχι δεν με πειράζει.

Φφφ.

Τελευταίο μάθημα σήμερα και μετά..Πάρος!! Άντε να πάμε στο νησάκι να κάνουμε κανένα μπανάκι να ξεχαστούμε! Και κυρίως να τον ξεχάσω!!

Και κλείνουμε την όμορφη χρονιά με...αγγλικά!! Χαχαχαχαχαχ! Έλεος ! Εντάξει εντάξει φοβάμαι πως θα γράψω! Παιδιά ειλικρινά ούτε να κρυφτώ από τα γέλια δεν μπορώ. Τέλος πάντων πρέπει να ετοιμαστώ γιατί πρέπει να γυρίσω σπίτι γρήγορα μετά για να φτιάξω τη βαλίτσα μου.

Αφου ετοιμάζομαι και φοράω ένα μαύρο κάπρι και ένα ροζ ραντάκι φεύφω τρέχοντας για να γράψω ένα τεταρτάκι και να φύγω. Με την άκρη του ματιού μου βλέπω το τερας-'Εκτορα να περπατάει και αυτός βιαστικά. Ε βέβαια μετά θέλει να πάει στη γκόμενα και να πάνε διακοπές.

Φτάνω στο σχολείο και χαιρετώ γρήγορα τα κορίτσια. Έχουμε κανονίσει να βγούμε όλες στα πρώτα δεκαπέντε λεπτά για να φύγουμε μαζί και να πάμε σπίτι μου για να ετοιμαστούμε. Αύριο φεύγουμε!!

Μπαίνω στην τάξη και μετά από πέντε λεπτά έρχεται η κυρία που μας κάνει αγγλικά. Καλή είναι απλά ώρες ώρες γίνεται υστερική. Αλλά διαζευγμένη είναι με δυο παιδιά...λογικό να αγχώνεται και να ξεσπά στη δουλειά.

Κοιτώ τα θέματα που βάζει. Τι καλή. Βάζει ο,τι πιο γελοίο υπάρχει για να πάρουν βαθμό και τα γουρούνια της τάξης και να τους ανεβεί το απολυτήριο. Α ξέχασα να πω πως την παρέα των γουρουνιών συμπληρώνουν ο Άρης και ο Ορφέας. Μιλάμε για παιδιά...διαμάντια. 

Βλέπω τον Έκτορα να δυσκολεύεται λίγο και να προσπαθεί να σκεφτεί. Τι άλλο θα δω. Να δυσκολεύεται κάποιος στο να κάνει τα ρήματα από ενεστώτα στον αόριστο. Εντάξει ας μην κάνω τον ξερόλα για πολύ ακόμη.

Χαρούμενη που τελείωσα νωρίτερα το διαγώνισμα δίνω το χαρτί μου στην καθηγήτρια και της εύχομαι καλό καλοκαίρι. Εκείνη μου λέει το ίδιο και χαιρετώ τα παιδιά από την αίθουσα.

Πέντε λεπτά ακόμη και αποχαιρετώ το αγαπημένο μου αυτό σχολείο για τρεις μήνες. Πόσο θα μου λείψει αχχ...

Καταλαβαίνετε την ειρωνία έτσι;

Το παρεάκι των αγοριών μόλις βγήκε έξω γελώντας. Κατάλαβα. Ούτε λέξη δεν θα κατάλαβαν. Προσπαθώ να κρύψω το γελάκι μου αλλά όσο και να θέλω δεν γίνεται. Πόσο βλάκες πια?