Revenge to the BadBoy

14

Που είναι και αυτός ο Έκτορας τόση ώρα.

Τον περιμένω εδώ και είκοσι λεπτά να έρθει και να πάμε στο βεστιάριο. Έχουμε λιγότερο από ένα μήνα για την παράσταση και αυτός έχει αρχίσει να εξαφανίζεται και να μην δίνει καμία σημασία. Δεν με ενδιαφέρει για τον ίδιο αλλά δεν πρόκειται να γίνω ρεζίλι αν εκείνος δεν θέλει να συμμετάσχει πλέον.

Το κουδούνι της πόρτας χτυπάει και φτάνω μέχρι την εξώπορτα. "Άντε ρε, άργησες πάνω από είκοσι λεπτά!" τον έκραξα και πήρα την τσάντα μου βιαστικά. Μπήκαμε γρήγορα στο αμάξι και τον ανάγκασα για πρώτη φορά να τρέχει ώστε να μην κλείσει το βεστιάριο. Χρειαζόμαστε αρκετή ώρα για να αποφασίσουμε τι θα πάρουμε. "Την άλλη φορά να αργήσεις μισάωρο" τον ειρωνεύτικα όταν άρχισε να σιγοτραγουδάει. "Σορρυ Αννούλα, η συγκεκριμένη γατα ήθελε εκπαίδευση" μου έκλεισε το μάτι και αηδίασα. "Μην μου λες! Απλά οδήγα χωρίς να μιλάς! Θεέ μου, τι ανώμαλος!" άνοιξα τα χέρια μου σε απόγνωση.

"Ε όχι και ανώμαλος, αυτά είναι φυσικά πράγματα Αννούλα" συνέχισε να κάνει αυτή τη φυσιολογική συζήτηση. "Ναι, έχεις δίκιο. Μην ξεχνάμε ότι είμαι ο ψυχολόγος σου για αυτό το χρονικό διάστημα. Μωρέ πας καλά; Σοβαρέψου έχουμε λίγο καιρό μέχρι την παράσταση!" αγρίεψα και έβαλε τα γέλια.

Μπαίνοντας στο βεστιάριο- αρκετά αργοπορημένοι- ανακαλύψαμε ότι οι περισσότερες στολές είχαν ήδη δανειστεί και εγώ είχα μια πολύ μικρή ποικιλία για να διαλέξω τα κουστούμια. "Τέλεια, ευχαριστώ πολύ Έκτορα" ξεφύσηξα και άρχισα να ψάχνω μέσα στο χαμό. "Κοίτα, μην το παίρνεις στραβά πες ότι απλά σε απάλλαξα από μια τεράστια ταλαιπωρία. Τώρα θα διαλέξεις ανάμεσα σε λίγα" απάντησε ο γάιδαρος ανάβοντας το τσιγάρο του.

Κοιτώντας μέσα στα φορέματα ξεχώρισα ένα συγκεκριμένο κομμάτι το οποίο ήταν σχεδόν κρυμμένο στην άκρη της κρεμάστρας. Όταν το έπιασα το υλικό ήταν βελούδινο και το χρώμα ήταν ένα βαθύ κόκκινο το οποίο σίγουρα ήταν μεγαλοπρεπές. "Έκτορα έλα γρήγορα εδώ!! Βρήκα το κατάλληλο κουστούμι για εμένα!!" φώναξα από τη χαρά μου και τον είδα να συνεχίζει να κάθεται ακίνητος. "Έλα εδώ καλέ!" συνέχισα και τον είδα να πετάει κάτω το τσιγάρο του και να βρίζει. "Σε άκουσα" φώναξα και τον είδα να έρχεται κοντά μου. Για λίγα λεπτά δεν μιλούσε, απλά άγγιζε και εκείνος το ύφασμα και φαινόταν ενθουσιασμένος. "Θα είναι πολύ ωραίο πάνω σου" συμφώνησε με την άποψη μου τελικά και πριν απομακρυνθώ άρχισε να αγγίζει την πλάτη μου.