Sevgili kendim;
"Çocuklar aşkı, ilk anne ve babalarından öğrenirler," derler.
Ne yazık ki benim örnek alacağım bir aile, bir aşk olmadı.
Sadece sevdim.
O da ellerimden bir ipek misali usulca kayıp gitti, tutunmama izin vermediler.
Bu yüzden de aşka dair her şeyden nefret ettim.
Ta ki O, karşıma çıkana kadar.
Nefes almayı saçlarında yaşadığım,
bütün ilklerimin sahibi.
Şimdi tıpkı önceden benim yaptığım gibi nefesime tutunarak zamanı durdurmanın yollarını arıyor.
Kimseye söylemeden bir sabah yitip gideceğimin farkında çünkü.
Kaybetmekten deliler gibi korktuğum tek kişi.
Kırılgan gözyaşlarım boynunu ıslatırken beni kendisine çekti.
Ve bir çocuk gibi koynumda ağladı.
"Tanrı aşkına!" dedi en çok da sesini sevdiğim adam.
"Sen hayatımda gördüğüm en güzel çirkinsin."
Biliyor musun kendim?
Bu son nefesimde aldığım en güzel iltifattı.
Sevgiler, Büşra.
instagram; meefadem
