Yeni Şehir, Yeni Hayat

Kabus

Biliyorum 120 vote sınırı koymuştum.Ama hala artmadı.Ben de daha fazla dayanamadım. Hem okuyan canlarıma yazık olmasın. İlk bölümden beri okumaya devam edenlere kocaman öpücüklerimi yolluyorum.Sevildiğinizi biliinn :)

***

Eve geldiğimde tahmin ettiğim gibi Serhat çoktan yerleşmişti.

Sonuçta adamın kendi evi.Burada fazlalık olan benim.Eğer biri gidecekse o ben olmalıyım. Evet o geldi diye rahatım bozuldu. Ama bu yüzden onu kovamam. Zaten böyle bir hakkım da yok.Nasıl olsa burada misafir sayılırım.

Evet,doğru. Ama ben durduk yere neden böyle düşünüyorum. Ne alakası var ki? Her neyse daha fazla saçmalamayayım.

Murat beni kapıda bırakıp gitti.Yani Serhat'la ilk günümde yalnız olacağım.

Erkek kardeşim olmadığı için bir erkekle aynı evde yaşamanın nasıl bir şey olduğunu bilmiyorum.Bu benim için ilk deneyim olacak.

Ama nedense çok zorlanacağımı düşünmüyorum. Serhat çok iyi birisine benziyor. Sanırım onunla iyi anlaşacağım.

Kapımın tıklatılmasıyla irkildim.

"Girebilir miyim?"

Serhat'ın sorusuyla ayağa kalkıp aynaya baktım. Üstümde bol bir atlet, altımda da eşofman vardı.

Tamam,sorun yok.

"Gelebilirsin"

Yavaşça kapıyı açarak içeri girdi.

Sanki utanır gibi bir hali vardı.Gözleri üstümü tararken irileşmişti.

O kadar da açık bir kıyafetim yoktu aslında. Neden böyle baktığını anlamaya çalıştım.

Onlar da iki erkek kardeş olduklarından bir kızla ilk defa aynı evde kalıyor olmalı. Bu yüzden böyle bakıyordur muhtemelen.

Ama beni böyle süzmesi yanaklarımın hafif kızarmasına yol açarken yüzüne soru soran gözlerle bakınca konuşmaya başladı.

"Şey..ben yemeğe çağırmaya gelmiştim. "

Ah, tabi ya! Ben yemeği tamamen unutmuşum. İlk günün heyecanıyla aklımdan çıkmış.

Yani Serhat yemeği tek başına hazırladı. Hem de evde bir kız varken.

"Ben özür dilerim. Yani yemek aklımdan çıkmış. Sana yardım edemedim."

"Hiç önemli değil canım. Zaten çok bir şey yapmadım...Geliyor musun? "

"Peki, geliyorum."

Kafasını sallayarak odadan çıktı. Kendimi şu an berbat hissediyorum. İlk günden bıraktığım izlenimler hiç hoş olmadı. Umarım ilerleyen günlerde bunu telafi ederim.

Daha fazla bekletmemek için ayaklandım.Tam kapıdan çıkacakken son anda durup geri döndüm.

Üzerime bir hırka giyip giymeliydim.Az önceki bakışları ne yalan söyleyeyim beni biraz ürküttü. Daha fazla karşısında atletle durup kendimi utandırmak istemiyorum.

Hırkamı giyip mutfağa doğru ilerledim. Harika yemek kokuları geliyordu.Bu kokuları alınca tok olsam bile acıkırdım ben. Ama şu an zaten yeterince açım.

Mutfağa girdiğimde Serhat kaselere çorba koyuyordu.

Ocağın üstünde iki tencere daha vardı. Merakıma yenik düşüp tencerelerin kapaklarını açtım.