Yeni Şehir, Yeni Hayat

Kız arkadaşım

İyi okumalar :) Sondaki notumu okumayı unutmayın ;)

_____________________________________

_SERHAT_

Murat'ın uyuduğundan son kez emin olunca kapıyı açıp dışarı çıktım. Annemlerin onca ısrarına rağmen onları eve gönderebilmeyi başarmıştım. İkisi de fazla yorulmuşlardı ve dinlenmeye ihtiyaçları vardı.

Cebimden telefonumu çıkarıp saate baktım. 3.00 olmuştu. Buse muhtemelen uyuyakalmıştı. Yoksa evde bir dakika bile duramaz hemen buraya gelirdi.

En yakındaki lavaboya giderek elimi yüzümü yıkadım. Benim de uykum gelmişti ama ne olur ne olmaz diye uyuyamıyordum. Su beni biraz kendime getirirken cebimde titremeye başlayan telefonum irkilmeme sebep oldu.

Hemen elime alarak kimin aradığına baktım. Buse arıyordu.

"Alo"

"Alo Serhat. Şey ben diyecektim ki..."

"Murat'ın nasıl olduğunu mu merak ettin?"

"Hayır yani evet ama onu demeyecektim."

"Ne oldu o zaman kötü bir şey mi var? Kabus falan mı gördün?"

"Yok yok hiç bir şey yok. İyiyim ben. Sadece oraya gelmek istiyorum."

"Bu saatte mi?"

"İşte ben de seni bu yüzden aradım. Belki işin yoksa beni alabilirsin diye."

"Alırım almasına da gerek yok ki. Murat uyuyor zaten sen de uyu. Ayrıca annenler bu satte dışarı çıkmana izin vermezler."

"Gerek olmadığını biliyorum ama yine de gelmek istiyorum. Hem zaten aklım hep orada olduğu için doğru düzgün uyuyamıyorum bile. Annemleri de dert etme sen."

"Yoksa kaçacak mısın?"

"Hmm bir nevi öyle de denilebilir."

"Emin misin bak gelmene gerçekten gerek yok."

"Eminim diyorum Serhat. Tamam madem sen almıyorsun ben de gecenin bir yarısında yalnız başıma sokağa çıkarım."

"Hayır hayır sakın öyle bir şey yapmıyorsun. Sen hazırlan 15 dakikaya oradayım."

"Tamam hazırım zaten bekliyorum."

"Tamam"

"Iıı şeyy Serhat..."

"Efendim"

"Teşekkür ederim."

"Önemli değil. Hadi öptüm görüşürüz."

"Ha? Neyse, görüşürüz."

Telefonu kapatır kapatmaz kafama bir şaplak attım. 'Öptüm' nedir lan? Bari aşkım da deseydim tam olsaydı.

Oyalanmadan otoparka inerek arabama bindim.

Aynı zamanda benim eski evim olan siteye doğru sürerken aklıma dün Buse'yi bıraktığımda verdiği öpücük geldi.

Ne yalan söyleyeyim böyle bir şeyi hiç beklemiyordum ve çok şaşırdım. Ona yaptığım konuşmadan sonra bana yaklaşmaya bile çekindiğini zannediyordum. Ama o en ufak utanma belirtisi göstermeden öpüvermişti beni.

Benim için hava hoştu tabi ama neden böyle bir şey yaptığını anlayamamıştım. Belki de beni sadece bir arkadaş olarak görüyordu ve o da arkadaşça bir öpücüktü. Belki de daha kötüsü beni abi olarak görüyordu. Umarım ikisi de değildir ve umarım içinde bana karşı bazı duygular besliyordur. Yoksa Murat'ın isteğini yerine getirmem çok zor olacak.