KATİLİMİN KOLLARINDA

Sen Koca Bir Yalancısın Adem

Gözlerimin içine baktı.

"İdil ben özür dilerim." Anlamamıştım.

"Neden?" dedim.

 İç çekti, konuşmak istedi, konuşamadı sustu. Cesaretini toplayıp başladı lafına.

"Şu anda çok zor günler yaşıyorsun. Benim bu zamanlarda yanında olmam lazım. Biliyorum... Bu konuşmayı yapmamam lazım ama benim hayatım böyle değil. Ben kimseye bağlanamam..."
Donup kalmıştım, kalbim bile atmıyordu. Havadaki bütün oksijen bitmişti. Nereden çıkmıştı şimdi bu ? Şaka mı yapıyordu.

"Ee yani?" dedim boğazımdaki yumruğu bastırmaya çalışarak.

"Biz fazla uzun sürmezdik. Zateeeen... bir ilişkimiz bile yok. Bak ben seni üzmek istemezdim, biliyorsun, ama benimleyken daha çok üzüleceksin, hayatının yanlışıyım ben." 

Ruhsuz bir şekilde söylüyordu bunları ve etrafına bakınıyordu. Ne bir üzülme belirtisi vardı yüzünde, ne de bir neşe...

 Dikti gözlerini yüzüme, bense yutkunmaya çalışıyordum. Gözüm seğirmeye başlamıştı. Ağlamayacaktım. O üzülmüyorsa, o bu kadar duygusuzsa, ağlamayacaktım. Tam bunları düşünürken devam etti.

"İdil ağlama, yapma böyle lütfen!"

"Ağlamıyorum." Ağladığımın farkında değildim.

"Bak üzüyorsun ama beni, yapma böyle!" Kendime güvenen bir şekilde durmak için bedenimi diklestirdim.

"Ne üzülmesi be, ne üzülmesinden bahsediyorsun sen? Yüzününde en ufak bir duygu belirtisi yok. Dün nasıldın, bugün nasılsın? Madem istemiyordun, ne diye bu kadar yakın davrandın bana? Çok mu hoşuna gidiyor böyle yapmak? İnsanı kendine aşık edip, sonra da bırakmak? Bir de ilişkimiz bile yok diyorsun. Nasıl yok? Yaşadıklarımız neydi? Ben sana güvenip kimseye anlatmadığım şeyleri anlattım. Ben seni sev..." Elini ağzıma götürdü. Cümlemi bitirtmeden susturdu beni. Etrafına bakındı yine.

"Şşşş... sakın devam etme. Duymak istemiyorum, anlıyor musun? Evet, ben böyleyim. Kendi zevklerim için insanların duygularıyla oynarım. Seni geçen gün yatağa atmaya çalıştım ama olmadı. İstediğime ulaşamayınca ne yapayım seni?" Bu o olamazdı, bunları bana söyleyen Adem olamazdı. Kesinlikle yalan söylüyordu.

"Hayır, bana yalan söylüyorsun. Bunu neden yapıyorsun bilmiyorum ama kesinlikle beni üzmek için böyle dedin. Kendi düşüncelerin böyle değil biliyorum o gece beni zorlayacak en ufak bir şey bile yapmadın yalan söyleme bana bak bu şakaysa hic komik değil hemen kes şunu ."

"İdil, sen kendi hayal dünyanda yaşıyorsun. Kimsenin nasıl olduğunun hiç önemi yok senin için. Nasıl kafanda kuruyorsan öyle insanlar senin için. Artık beni rahat bırakırsan sevinirim. Çok önemli işlerim var. Seninle fazla zaman harcadım."

"Ya sen ne diyorsun? Az önce bana sarılıyordun."

"Arkamızda eski sevgilim vardı çünkü." Dayanamayıp ona bir tokat attım. Gülümsemeye başladı. Ondan o anda nefret etmeye başladım. O ise oturduğumuz banktan kalkmıştı. Hiçbir şey söylemeden yürümeye devam etti.

"Ben bunu hak edecek ne yaptım Adem?" bana döndü.

"Aslında sen istedin bunu, yoksa sana bulaşmayacaktım. Bak ne diyeceğim, o göz yaşlarını sil gerçekten hak etmiyorum." Ne kadar dengesiz konuşuyordu böyle.

"Ben sadece seni sevdim Adem, sadece seni sevdim."

"Sus dedim İdil, sus!" Öyle bir bağırmıştı ki bütün sahil bize dönmüştü. Daha fazla konuşamazdım. Gözlerimi silerek oturduğum banktan kalktım, o ise sadece bana bakıyordu. Arkamı dönüp hızla uzaklaşmaya çalıştım. Ama yapamıyordum, yalpalıyordum, önümü göremiyordum. Ben bunları hak edecek ne yapmıştım. Adem neden bu kadar değişmişti. Bir şey olmuştu. Adem onun için böyle davranmıştı bana. O da beni seviyordu, biliyordum. İnsan her türlü rolü yapar ama birisinden hoşlanıyorsa, o gözleri hiç bir oyuncu taklit edemez. Gözler ele veriri insanı. Beni seviyordu emindim. Ama sen koca bir yalancısın Adem bunları yaşıyor olamazdım.arkamı dönmek istedim, arkasından bağırmak, ama yapamadım. Sahilin bittiği yerde başlayan plaja kadar sessizce ağlayarak yürdüm.

Merhaba okurlarımmm, biliyorum çok uzun bir zaman oldu yeni bölüm yazmadım okudugum hikayelerde yeni bölüm gelmeyince ciddi anlamda uyuz oluyodum bu yuzden sizi anlayabiliyorum. Amaaaa bugün için de ikinci bir bölüm daha yayinlicam inşallah kendimi boyle affettirmeye calisicam. Okumaya devam... Acaba Adem neden böyle yaptı pisman olucak mi ya da idil bunun nedenini öğrenebilecek mi? Yusuf ? Sahi hikayenin başında birde Yusuf vardı nerde o ? Merak etmeyin oda geliyo bakalim idil yusuf gelince ne yapacak ? Sizleri seviyorum tatlışlarım iyi okumalar :)