แสงแห่งความหวังฉายขึ้นในความมืด แม้จะยังไม่มั่นใจนักว่าจะทำได้หรือไม่ แต่ผมก็จำต้องลองเสี่ยงดู หลังรู้สึกว่าความเจ็บปวดลดลง พละกำลังที่ฟื้นกลับมาได้ถูกใช้เพื่อยันตัวขึ้นจากพื้น พอเปลี่ยนมาอยู่ในท่านั่งชันเข่าได้ ผมก็ทำตามแผนการขั้นแรก ด้วยการไขรูบิก้าซึ่งเคยไขค้างไว้จนมันเปลี่ยนเป็นลูกบอลพลังงาน ตามด้วยการสอดมือเข้าไปลองควานหาวัตถุทรงลูกบาศก์ภายใน ใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถหามันพบ ทว่าก่อนที่จะเริ่มทำตามแผน ความยุ่งยากก็มาเยือนจนได้
ทำไม ทำไมถึงไขไม่ออก
อุปสรรคครั้งใหม่เกิดขึ้นในช่วงเวลาอันตราย ความกระวนกระวายใจกำลังกัดกินสมาธิ อย่างนี้ไม่ดีแน่ ผมต้องรีบหาทบทวนสิ่งที่นักเรียนคนนั้นพูด เพื่อไม่ให้ตนเองจะเตลิดไปมากกว่านี้
หลังจากลองนึกย้อนไปได้ไม่นานนัก เสียงของคำตอบก็ดังก้องขึ้นในหู |'ต้องใช้ทั้งแรงกายและพลังจิตอย่างมาก..'| มันทำให้ผมมีใจจดจ่ออยู่กับลูกบาศก์สีเงินในมือจนรวบรวมสมาธิได้ในที่สุด
แม้ตาจะแสบพร่าเมื่อต้องจ้องลงไปบนผิวหน้าโลหะใกล้แหล่งกำเนิดแสง แต่ทุกวินาทีมีค่าเกินกว่าจะยอมหยุดเพ่งมองได้ จิตใจภายในกำลังสั่งให้ของในมือขยับไปตามแรงกดบนปลายนิ้ว จากที่เคยหยุดนิ่ง ก็เริ่มหมุนไปได้อย่างฝืดๆ สุดท้ายผมก็กลับมาไขมันได้ตามปกติ แม้จะรู้สึกถึงแรงต้านอยู่บ้าง
ผมยิ้มมุมปากเป็นเวลาสั้นๆ แม้จะยังเร็วเกินไปที่จะโล่งใจได้ แต่อย่างน้อยแผนการขั้นแรกก็สำเร็จไปแล้ว จังหวะที่เงยหน้าขึ้นนั้นเอง ฝ่ายบากัสซึ่งตอนนี้กำลังเลี้ยงแบชเชอร์ของตนอยู่ ก็แสดงอาการตกใจเล็กน้อย เขาตะลึงมองเพียงชั่วครู่ก่อนเปลี่ยนเป็นยิ้มเยาะอย่างไม่แยแส อาการปวดบนต้นขาขวายังไม่หายสนิทดี แต่นี่คงเพียงพอแล้วสำหรับการหลบหลีกในการวัดดวงครั้งสุดท้าย ปลายนิ้วทั้งห้าของมือขวาบีบแน่นลงบนรูบิก้าสีเงินในช่วงเวลาเดียวกับที่ผมออกคำสั่งในใจว่า -บีบอัด-
YOU ARE READING
Rubika Legend : อัจฉริยะรูบิคข้ามมิติ
Fantasy"ไนท์" ถูกส่งตัวข้ามมิติไปอย่างไม่เต็มใจ ต้องสูญเสียความทรงจำแทนค่าเดินทาง ซ้ำยังได้ความพิการเป็นเงินทอน เด็กหนุ่มจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อสิ่งที่เหลือไว้มีเพียงความเร็วบนปลายนิ้ว
