บทที่ 3 : สู่ห้องพิจารณา
บนทางเดินที่ถูกขนาบไปด้วยเสาศิลาแลงเรียงรายสองข้างทาง ผมกับเวอร์เน่ก้าวย่างไปท่ามกลางสายตาของนักเรียนจำนวนมาก ทุกอย่างภายในโรงเรียนในเวลานี้กำลังปั่นป่วนไปหมด การเรียนการสอนทุกชั้นปีถูกยกเลิกด้วยเหตุการณ์กึ่งฉุกเฉิน หลังรับการรักษาจนกลับมาหายดี สถานที่ต่อไปที่ท่านอาลามัสบอกให้เราไปพบก็คือห้องพิจารณา ห้องซึ่งไม่ว่าใครก็ไม่อยากเข้าไปโดยไม่จำเป็น
|เธอยังเจ็บตรงไหนอีกหรือเปล่าไนท์|
ถ้าหากนับรวมคำถามนี้เข้าไปด้วย นี่ก็จะเป็นการถามครั้งที่ห้าแล้วของเวอร์เน่ เธอเองน่าจะรู้ดีว่าความสามารถในการรักษาของคุณเกรต้านั้นยอดเยี่ยมขนาดไหน มันทำให้ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเด็กสาวข้างๆ ถึงต้องถามคำถามซ้ำซาก สำหรับผมในตอนนี้ซึ่งหลายสิ่งหลายอย่างภายในใจได้เปลี่ยนไป ไม่สิ.. ต้องพูดว่ากลับสู่ความปกติที่เคยเป็นเรียบร้อยแล้ว ชักจะเกิดความรำคาญมากขึ้นทีละน้อยๆ
|ฉันไม่เป็นไรแล้วเวอร์เน่ ทุกอย่างเรียบร้อยดี| ข้อความเดิมถูกส่งผ่านสายใยจิตไปให้ปลายทางรับรู้ แต่กระแสแห่งความกังวลก็ยังคงถูกส่งกลับมาเช่นเคย ผมเข้าใจความหวังดีและห่วงใยของเธอ แต่เราทุกคนต่างก็รู้ดีว่าอะไรที่มันมากเกินไป มักจะส่งผลร้ายในที่สุดเสมอ
|แต่หน้าเธอยังดู.. |
|ฉัน สบาย ดี| ครั้งนี้ผมยอมละสายตาจากทางเดินเบื้องหน้า แล้วหันไปถลึงตามองเวอร์เน่จนเธอเงียบไป ด้วยความไม่เคยชินกับการถูกเซ้าซี้ไม่ว่าจะเป็นในทางดีหรือทางร้าย มันช่วยไม่ได้ที่ต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ดูไปแล้วเธอก็น่าสงสาร อาจเป็นเพราะถูกผมแสดงกิริยาแบบนั้นเข้าใส่ ในดวงตาของผู้ฟังจึงเริ่มมีน้ำใสๆ ขังขึ้นมาเล็กน้อย
VOCÊ ESTÁ LENDO
Rubika Legend : อัจฉริยะรูบิคข้ามมิติ
Fantasia"ไนท์" ถูกส่งตัวข้ามมิติไปอย่างไม่เต็มใจ ต้องสูญเสียความทรงจำแทนค่าเดินทาง ซ้ำยังได้ความพิการเป็นเงินทอน เด็กหนุ่มจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อสิ่งที่เหลือไว้มีเพียงความเร็วบนปลายนิ้ว
