ความรู้สึกร้อนวูบวาบพลันเกิดขึ้นทั่วร่างก่อนจะเปลี่ยนเป็นความอ่อนล้าอย่างหนัก ไม่นานนักอณูแสงสีฟ้าสว่างตาก็ปรากฏขึ้นกลางอกผม มันเคลื่อนที่อย่างช้าๆ ผ่านหัวไหล่ ท้องแขน และข้อมือตามลำดับ ก่อนหายวับไปตรงกลางฝ่ามือ
ผมรู้ตัวดีว่ามันคือพลังเวท และจำนวนของมันคงไม่เพียงพอในการใช้ทำพิธี ดังนั้นช่วงเวลาของการวัดดวงจึงเริ่มต้นขึ้น
จู่ๆ ความง่วงก็เข้าจู่โจมอย่างฉับพลัน ราวกับผลของยาต้านความง่วงถูกลบออกไปจนหมด ความเจ็บปวดก่อตัวขึ้นจากปลายมือและปลายเท้า แล้วไล่ย้อนกลับเข้ามากลางร่างกาย รอยแผลบนหน้าอกเองก็อ้ากว้างเหมือนถูกมือล่องหนแหวกออก พลังงานสีขาวรั่วไหลออกมาจากแผลนั้นพร้อมความรู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่หนักขึ้นเรื่อยๆ
จากที่กำลังตาลายเพราะความง่วง ตอนนี้อาการปวดหัวรุนแรงได้เปลี่ยนความงัวเงียนั้นเป็นความเจ็บปวดจนต้องเบิกตาโพลง ร่างทั้งร่างสั่นกระตุกเหมือนคนถูกไฟดูดก่อนหงายหลังล้มลงไปบนพื้น
แสงขาวที่ดูเหมือนไอน้ำลอยขึ้นจากหน้าอกจับตัวกันจนกลายเป็นแท่งคล้ายหลอดนีออน มันยืดออกแล้วเลี้ยวไปยังจุดที่เวอร์เน่นอนอยู่ พอสิ่งนั้นแตะเข้ากับกลางอกของเด็กสาว ผมก็รู้สึกเหมือนทั่วร่างถูกกดทับด้วยน้ำหนักมหาศาล สติค่อยๆ รางเลือนลงคล้ายคนขาดอากาศหายใจ และเมื่อถึงจุดหนึ่งทุกอย่างก็พลันดับวูบ
"ไม่เจอกันนานเลยนะ" เสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้นในความมืด
ทั้งน้ำเสียงและสำเนียงที่คุ้นเคยปลุกผมให้ลืมตาตื่น จนมองเห็นภาพห้องนั่งเล่นในโลกเดิมพร้อมชายชราซึ่งกำลังยืนยิ้ม
"คุณปู่..." พอระลึกได้ว่าเห็นญาติผู้ล่วงลับ คำถามหนึ่งก็ผุดขึ้นในใจ "นี่ผมตายแล้วใช่ไหมครับ"
ไม่มีเสียงใดตอบกลับมา เกิดเพียงการตรงเข้าสวมกอดแล้วลูบหัวอย่างอ่อนโยนของอีกฝ่าย ผมยอมให้ความอุ่นสบายที่เกิดขึ้นดำเนินต่อไป หลังจากไม่ได้รู้สึกเช่นนี้มานานแสนนาน พอเวลาผ่านไปสักพัก คุณปู่ก็คลายกอดแล้วเลื่อนมือขึ้นมาวางบนไหล่ทั้งสองข้าง "ที่ผ่านมาเธอพยายามได้ดีมาก แล้วปู่ก็ดีใจ เพราะในที่สุดหลานปู่ก็ค้นพบสิ่งนั้นแล้ว"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rubika Legend : อัจฉริยะรูบิคข้ามมิติ
Fantastik"ไนท์" ถูกส่งตัวข้ามมิติไปอย่างไม่เต็มใจ ต้องสูญเสียความทรงจำแทนค่าเดินทาง ซ้ำยังได้ความพิการเป็นเงินทอน เด็กหนุ่มจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อสิ่งที่เหลือไว้มีเพียงความเร็วบนปลายนิ้ว
