ผมรู้สึกอึ้งนิดๆ เพราะรู้มาว่าพื้นที่เลี้ยงสัตว์ต่างและสัตว์ขี่นั้นไม่ได้อยู่ในเขตเดียวกับแผนกงานพลเรือน ดังนั้นการวางแผนเรื่องความปลอดภัยระหว่างเดินทาง รวมไปถึงจุดเสี่ยงควรหลบเลี่ยงต่างๆ จึงหมดประโยชน์ลงทันที ที่ร้ายกว่านั้นคือผมไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่เลี้ยงสัตว์ดังกล่าวเพราะมันถูกปิดเป็นความลับทางการทหาร และระหว่างทำการรักษาตัวในสถานพยาบาล ก็ไม่มีหนังสือเล่มไหนพูดถึงรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย
ด้วยเหตุนี้ระหว่างการเดินทางลัดทุ่งหญ้าไปยังฟาร์มสัตว์พาหนะ ภาพการก้มหน้าลงครุ่นคิดพลางกัดแซนวิชปลาและไข่จึงเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา ซึ่งสิ่งนั้นก็สะดุดตาพอให้ผู้นำขบวนร่างใหญ่สังเกตเห็นได้
|กำลังกลัวว่าจะโดนพวกเสื้อขาวกับคนชุดแดงโจมตีอยู่งั้นเหรอ|
|คุณเดมอสรู้เรื่องนี้ด้วยเหรอครับ| ผมเงยหน้าขึ้นแล้วหันไปมองผู้ถามด้วยสีหน้าทึ่งๆ
|แน่นอน เพราะเจ้านี่ไง| คุณเดมอสล้วงมือขวาเข้าไปในถุงผ้าข้างตัวแล้วหยิบเอาลูกบาศก์สีเงินขนาดเท่าลูกปิงปองออกมา ใช้ปลายนิ้วโป้ง ชี้ และกลางของมือข้างนั้นไขรูบิก้าด้วยเทคนิคคล้ายกับการไล้ผิวหน้าของมันพร้อมกันทั้งสามนิ้ว หลังเกิดการหมุนเพียงสองจังหวะ วงกลมบนหน้าทั้งหกหน้าของรูบิก้าแบบ 2*2*2 ก็กลายเป็นสีเดียวกันทั้งหมด
|รูบิก้าสื่อสาร..| ผมพูดขึ้นเมื่อจำได้ว่าเคยเห็นมันมาก่อน ตอนที่เวอร์เน่ส่งข่าวให้คุณเกรต้ากับท่านอาลามัสในสวนดอกไม้ พอคุณเดมอสเลื่อนนิ้วชี้ไปรองใต้อณูแสง มันก็เปลี่ยนสภาพมาเป็นนกพิราบขาวยืนเกาะบนนิ้วนั้น
|ใช่แล้ว ผู้อำนวยการใช้เจ้าตัวจิ๋วนี่ส่งข่าวมาให้ฉันรู้ตั้งแต่ตื่นนอน เพราะงั้นฉันถึงได้เปลี่ยนแผน แล้วพาเธอไปยังเขตหวงห้ามเฉพาะแทน| คุณเดมอสพูดพลางใช้มือซ้ายลูบเจ้านกน้อย |เอ็กเซ่คลาสพวกนั้นจะหาเธอไม่เจอ เรื่องความแน่นหนาของระบบป้องกันตรงทางเข้าฟาร์มก็ไว้ใจได้ เพราะฉันทั้งติดตั้งและออกแบบพวกมันขึ้นมาเอง|
VOCÊ ESTÁ LENDO
Rubika Legend : อัจฉริยะรูบิคข้ามมิติ
Fantasia"ไนท์" ถูกส่งตัวข้ามมิติไปอย่างไม่เต็มใจ ต้องสูญเสียความทรงจำแทนค่าเดินทาง ซ้ำยังได้ความพิการเป็นเงินทอน เด็กหนุ่มจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อสิ่งที่เหลือไว้มีเพียงความเร็วบนปลายนิ้ว
