|อ๊ะ เดี๋ยวๆๆ| พอเห็นว่าผมทำท่าจะวิ่งเข้าไปหามุยมุยตัวที่ใกล้ที่สุด คุณเดมอสก็รีบยกไม้ตีระฆังขึ้นมาห้าม |งานดูแลสัตว์รอบเช้าไม่ได้มีแค่เปิดโรงเรือนอย่างเดียว เพราะฉะนั้นตอนนี้เธอต้องเรียนรู้งานในฟาร์มก่อน|
|แย่ชะมัด| ผมพูดหน้ามุ่ยระหว่างเดินไปหาคุณเดมอส |แล้วผมต้องทำยังไงต่อครับ|
|เดินไปเปิดประตูโรงเรือนที่สอง มองหาไม้แบบนี้แล้วตีเรียกมุยมุยออกมาจากที่นอน| ผู้พูดบอกข้อความพร้อมควงไม้ตีระฆังให้ผมดู
หลังจากนั้นการเรียนรู้งานผู้ดูแลมุยมุยจึงเริ่มขึ้นอย่างแท้จริง ตอนแรกผมนึกสงสัยว่าทำไมเราถึงต้องเคาะระฆังไล่ไปทีละโรงเรือน แล้วการเคาะนี้จะไม่ไปกระตุ้นมุยมุยในโรงเรือนอื่นเข้าหรืออย่างไร จนหลังจากเลื่อนประตูสลับกับเคาะระฆังสีต่างๆ ไปจนครบแล้ว คุณเดมอสถึงอธิบายว่าเสียงจากระฆังแต่ละสีมีเวทมนตร์กำกับไว้ ทำให้มุยมุยแต่ละกลุ่มได้ยินเสียงจากระฆังจากโรงเรือนของตัวเองเท่านั้น เพื่อให้ง่ายต่อการเรียกมันกลับเข้าที่พัก
และหลังจากเรียกมุยมุยในแต่ละโรงออกมาด้านนอกได้แล้ว คุณเดมอสก็บอกให้ผมมองเข้าไปในโรงเรือน มีอยู่สองจากในห้าโรงที่มีสัตว์ขี่ติดค้างอยู่ข้างใน ตัวแรกนอนนิ่งแล้วกระพริบตาช้าๆ ส่วนอีกตัวทำท่าเหมือนพยายามออกมาด้านนอก แต่ถูกสกัดไว้โดยม่านพลังที่มองไม่เห็น
|เอาล่ะ นี่คือสิ่งที่เธอต้องทำเป็นขั้นตอนถัดมา เปิดหนังสือหน้าต่อไปแล้วอ่านตรงย่อหน้าที่สองดูซิ| คุณเดมอสสั่งแล้วก้มลงควานหาของในลังไม้เก่าๆ หน้าโรงเรือน
|สังเกตเวทมนตร์ตรวจจับบริเวณหน้าประตูใหญ่ แล้วให้ยารักษาอาการป่วยกับมุยมุยที่ออกมาจากโรงเรือนไม่ได้| อ่านจบผมก็ถึงบางอ้อ
|เอ้า เขย่าแรงๆ สองทีแล้วเทน้ำยานี่ใส่มัน ระวังอย่าให้เข้าตาล่ะ| ชายขาเป๋แนะนำขณะยื่นขวดบรรจุน้ำยาสีเขียวให้ พร้อมกับเอื้อมมืออีกข้างมาหยิบหนังสือในมือผมไป
ESTÁS LEYENDO
Rubika Legend : อัจฉริยะรูบิคข้ามมิติ
Fantasía"ไนท์" ถูกส่งตัวข้ามมิติไปอย่างไม่เต็มใจ ต้องสูญเสียความทรงจำแทนค่าเดินทาง ซ้ำยังได้ความพิการเป็นเงินทอน เด็กหนุ่มจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อสิ่งที่เหลือไว้มีเพียงความเร็วบนปลายนิ้ว
