เป็นภาพชวนหดหู่ไม่น้อย เด็กหนุ่มผู้เคยเพียบพร้อมทั้งพลังภายในและรูปลักษณ์ภายนอกเวลานี้กลับทำได้เพียงนั่งนิ่งไม่ไหวติง การถูกความเป็นจริงทำร้ายจิตใจคงแย่ยิ่งกว่าโดนตบพันครั้ง ตาไร้แววก้มมองพื้นไม่กระพริบประหนึ่งเป็นคนไร้วิญญาณ ไม่นานนักเจ้าหน้าที่สองคนจากหน่วยคิวบ์เบรคเกอร์ก็ย่ำเท้าเข้ามาหิ้วปีกบากัสให้ลุกขึ้น พอทรงตัวได้เขาสะบัดแขนแล้วส่งสายตาขู่ผู้คุมทั้งสอง ก่อนจะเป็นฝ่ายเดินนำไปยังทางออกด้วยตัวเอง
ก่อนบากัสจะเดินสวนออกไป ผมรู้สึกได้ถึงกระแสของความโกรธแค้นอันรุนแรง แม้ใบหน้าของเขาจะนิ่งเฉยเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร แต่สายตาที่ส่งมากลับแตกต่างอย่างสุดกู่ มองดูเพียงครู่เดียว ผมก็สัมผัสได้ถึงสิ่งที่อยู่ภายในดวงตาคู่นั้น มันเปี่ยมไปด้วยแรงอาฆาต ราวกับอยากจะให้ผมสิ้นใจตายไปต่อหน้าต่อตา
วินาทีที่บากัสเดินเฉียดเข้าใกล้ จู่ๆ ก็พลันรู้สึกเหมือนเวลาค่อยๆ เดินช้าลง พร้อมทั้งได้ยินเสียงอีกฝ่ายพูดขึ้น
"เลิกยุ่งกับเวอร์เน่ซะ นายไม่มีคุณสมบัติพอจะดูแลเธอได้ สำหรับความแค้นในครั้งนี้ ฉันจะต้องกลับมาสะสางแน่ จำเอาไว้" พอจบคำสุดท้าย ทุกอย่างก็เร่งความเร็วจนเวลากลับมาเดินเป็นปกติ
สิ่งนี้ทำให้ผมรีบหันหน้าไปมองว่าบากัสได้ขยับปากพูดหรือเปล่า แต่มันก็ไม่ทันการเพราะเขาเดินเลยไปแล้วหลังจากทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม ภาพด้านหลังของเด็กหนุ่มผมทรงหางม้าที่กำลังเดินออกไปจากห้องได้ฝากคำถามคาใจเอาไว้ข้อหนึ่ง นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้เป็นความจริงหรือเป็นเพียงภาพหลอนกันแน่
|เป็นอะไรไปเหรอไนท์| เวอร์เน่น่าจะถามขึ้นมาเพราะสงสัยว่าผมเหลียวมองอะไร
|เปล่า.. ช่างมันเถอะ| ตอบเสร็จผมก็หันกลับมามองแท่นพิจารณาอีกครั้ง
YOU ARE READING
Rubika Legend : อัจฉริยะรูบิคข้ามมิติ
Fantasy"ไนท์" ถูกส่งตัวข้ามมิติไปอย่างไม่เต็มใจ ต้องสูญเสียความทรงจำแทนค่าเดินทาง ซ้ำยังได้ความพิการเป็นเงินทอน เด็กหนุ่มจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อสิ่งที่เหลือไว้มีเพียงความเร็วบนปลายนิ้ว
