Aile

3.4K 202 29
                                    

I stare at my reflection in the mirror...
Aynadaki yansımama bakıyorum
Why am I doing this to myself?
Niçin kendime bunu yapıyorum?
Losing my mind on a tiny error,
Küçücük bir hatada aklımı kaybediyorum,
I nearly left the real me on the shelf ...
Nerdeyse kendimi gerçekten rafa kaldırdım...
"no,no, no, no..."
Hayır, hayır, hayır, hayır...

Don't lose who you are, in the blur of the stars
Kim olduğunu kaybetme, yıldızların bulanıklığı içinde
Seeing is deceiving, dreaming is believing,
Görmek kandırmaktır, hayal etmek inanmak.
It's okay not to be okay...
İyi olmak iyi olmak değildir.
Sometimes it's hard, to follow your heart.
Bazen kalbini takip etmek için güçtür.
Tears don't mean you're losing, everybody's bruising,
Gözyaşların anlamını kaybediyorsun demek değil, herkes çürüyor
Just be true to who you are
Sadece dürüst ol kimsin?
(Who you are?)
(Kimsin sen?)

Hayat dedikleri şey neydi aslında? Nefes alıp vermek miydi , kalbinin atmaya devam etmesinden mi ibaretti? Yoksa var olmamızın, yaşıyor olmamızın bir nedeni mi vardı, hayat denen şey bir döngü değil miydi? Bir şeyleri başarmak için, uğruna belki ölmek için mi vardık, ancak öyle mi yaşıyor olduğumuzu hissedebilirdik? Şu ana kadar hiç gerçekten yaşadığımı hissetmemiştim, hiç nefes almamın bir nedeni olabileceğini düşünmemiştim. Var olmak zorunda olduğuma inanmıştım, önümde bana sunulan yollardan devam etmem gerekmiş gibi gelmişti. Ancak gerçekten de bu kadar basit miydi her şey yoksa ben mi basit olduğuna inandırmıştım kendimi?

Kafamda sayısız şey dolanıyordu yine, şu odada kaldığım iki gündür hayatımda hiç elde edemediğim boş vakitlere sahip olmuştum. Beni esir almışlar gibi görünüyordu ancak sanki bir misafirmişim gibi davranılıyordu. Yemek vakitlerinde bana bir tepsi ile yemek geliyor, bir ihtiyacım var mı diye eski arkadaşım ve yeni tanıdığım biri olan Dmitri odaya uğruyordu. En son konuştuğumuzdan beri aramızda bir konuşma geçmemişti, onunla konuşmak için ve hikayesinin devamını dinlemek için kendimi hazır hissetmemiştim. O ise benden bir hamle bekliyor gibiydi, benim hazır olmamı önemsiyor gibiydi. Amazon ise iki gün önce hasret giderdiğimizden beri odaya uğramamıştı. Zaten esir alınan bir Yunan teğmenini ziyarete gelmesi normal karşılanmazdı büyük ihtimal. Ancak yine de bir daha görebilme umudu ile odanın küçük camı önünde buluyordum bazen kendimi. Sesini duyarım belki umuduyla dikkatle etrafı dinliyordum. Etrafta neler olup bitiyor daha anlamamıştım, beni burada neden tuttuklarını da tabii ki. Bir açıklama yapmalarını istiyordum, bir şeyler öğrenmek için can atıyordum. Ancak hiç birine bunu soracak cesareti de bulamamıştım.

Odanın kapısından ufak bir ses geldi, yatakta yattığım yerden kalkmadan kapıya doğru baktım. Bir şey görünmüyordu, dışarıdan gelmiş olmalıydı. Ancak ses devam ediyordu, yatağın yanındaki masaya bir şeyin çarpması ile yerimden fırladım. Yataktan kalktım ve kapıya doğru baktım, bir şey yoktu işte. Hayal görmeye mi başlamıştım acaba, uzun zamandır kurduğum düşler, kafamda dolaşan düşünceler nedeniyle zihnim fazla mı karışık hale gelmişti?
Kapının yanındaki camdan dışarıya baktım, görünürde de kimse yoktu. Yatağıma yeniden yatmak için arkamı döndüğümde görmeyi en son umduğum şey 2-3 yaşlarında sarı kıvırcık saçlı bir kız çocuğuydu. Yatağın yanındaki masanın ayaklarının orada durmuş, bana bakıyordu. Burada ne işi vardı, kimin çocuğuydu? Üstünde pembe bir elbise vardı, biraz eskimişti ancak hala bu dünyadaki en güzel şey olabilirdi. Yüzündeki gülümseme ile bana bakıyordu, gözleri de renkliydi üstelik. Kollarını bana doğru uzattı, onu tutmamı istiyordu. Onu kucağıma aldım ve yatağa oturdum, o ise ellerini yüzümde gezindirmeye başlamıştı. Yumuşacık elleri çıkmaya başlamış sakallarımda geziniyordu, bir yandan da muhteşem gülümsemesi ile bakışlarını gözlerime dikmişti. Güzeldi, bu dünyada ikinci kez gerçekten güzel diyebileceğim bir şey ile karşılaşmıştım. Biri Amazon'du tabii ki, ilk o an bir şeye güzel demek anlamlı olmuştu. Biri de bu adını bile bilmediğim küçük kızdı. O da güzeldi, o da insana huzur verebilecek gözlere sahipti Smryna gibi.

Dünyamı Sarsan Kız(Hileon)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin