Destined or Not?

Chapter 32

Chelsie's POV

"Jo, hindi ka pa ba tapos dyan? Kanina pa tayo dito antok na antok na ako" sabi ko kay Jo habang naka tungo ako sa lamesa.

"I'm not done yet, kung gusto mo mauna ka na sa room natin. Madami dami pa 'tong kailangan kong hanapin sa libro na 'to"

"Osige, mauna na ako ha. Di ko na kakayanin dito. Sa sobrang tahimik nakaka antok, para na tayong nasa langit"

"Malamang nasa library tayo, sira!"

"Ssshhh" sabi nung dumaan na student library assistant.

"Sige na, una na ako ha" paalam ko kay Jo.

Bagot na bagot na ako dun, sinamahan ko lang naman si Jo dun kasi nagpasama siya sakin.

Kinuha ko lang sandali ang bag ko at walang kagana ganang naglakad. Hindi ko nga alam kung saang ako pupunta. Ewan tamad na tamad ako ngayon. Parang ayaw kong masyadong gumagalaw at kumilos. Ang bigat ng pakiramdam ko.

"Zup?"

"Ay kiki mo!" napasigaw ako sa gulat,

"Nasaan? Wala ako nun ah"

Hinampas ko naman siya sa braso, "baliw ka! Bakit ba bigla bigla ka na lang sumusulpot? Para kang kabute eh!"

At opo, siya na naman po. Mukhang mang bibwiset na naman.

"Saan ka pupunta? Sama ako"

Hindi ko siya pinansin. Not now AJ, I'm not in the mood.

"Red days again?" naka ngiti siya ng nakakaloko.

"Stop bothering me" still I managed not to look at him.

"I'm enjoying it" I heard him smirk.

My ghad! Ayan na naman siya sa pag e-english niya.

"Tigilan mo na ako, please lang"

Pumunta siya sa harapan ko, sinasabayan niya pa rin ako sa paglalakd pero sakin siya naka harap. Muntikan pa akong masubsob sa dibdib niya mabuti na lang at tumigil agad ako sa paglalakad.

"Get out of my way" I said.

"Not until you tell me the truth. May gusto lang akong malaman. Pagkatapos nito titigilan na kita." seryoso niyang sinabi.

Napataas naman ang kilay ko. Go ahead, I don't wanna waste my time here. Ang bigat na talaga ng pakiramdam ko.

"Sabihin mo nga sakin, annoying ba talaga ako para sayo?" Kunot noo niyang sinabi.

Hindi ko inaasahan na sa dami dami ng pwede niyang itanong, yan pa ang natanong niya. Napaisip ako, hindi naman siya ganun ka-annoying, medyo lang. May mga oras lang talaga na hindi na ako natutuwa sa mga ikinikilos niya lalo na these past few days. Nakakapagtaka lang talaga.

Pero sige, para matapos na 'to,

"Yes, you're annoying! Kaya umalis ka na dyan sa dinaraanan ko" diretsahan kong sagot sakanya. I want to end this now.

"Talaga? So ayaw mong kinakausap kita?"

I rolled my eyes, "Kung pwede nga lang wag mo na akong pansinin eh. Okaya naman sungitan mo na lang ulit ako. Mas gusto ko yung pinapakita mo sakin dati kaysa ngayon. Nakakairita ka na kasi eh. Hindi na nakakatuwa. So stop following me, stop bothering me, and stop annoying me. Just leave me alone, okay"

"If that's what you want" he gave me one last look, tumalikod na siya at naglakad palayo.

S-sandali...