She keeps on saying 'wala na' habang yakap yakap ko siya.
"I'm willing to do everything. Just, forget the past and focus to our future." sabi ko rito at sinimulan siyang halikan sa ilong hanggang sa labi.
Hindi man lang siya gumanti ng halik sa akin at tinulak ako.
Lumabas siya ng kwarto, leaving me without niha niho.
Sinabunot ko ang aking sarili at umupo sa gilid ng kama. What the hell?
that is why I didn't control my temper to shout...
"DAMN IT!" sigaw ko.
Kasabay ng aking pagsigaw ay ang pagsipa ng dulo ng aming kama.
Alam kong masakit 'yun pero wala ng mas sasakit pa sa nararamdaman ko sa puso ko.
I am mentally and emotionally hurt and devastated.
Kinabukasan, pumasok ako sa opisina na mugto ang mga mata. Ilang araw ko ng hindi nakakasama sa pagtulog si Bianca. Kung hindi sa kwarto Jas, sa kwarto siya ni Yngrid natutulog.
"Pare, zombie mode ka yata ngayon?" salubong sa akin ni Justine.
"Huwag ka munang pumasok sa opisina ko. Gusto kong ipahinga utak ko. parang awa mo na, negro."
Tumigil naman siya sa pagsunod sa akin.
"Nagmakaawa ka nga, nilait mo naman ako!"
Hindi ko na siya pinansin pa at sumakay na lamang sa elevator. Ang init init ng mga mata ko at parang anytime pipikit sila. Wala akong tulog, kakaisip kung anng pwede kong gawin para ok na kami ni Bianca.
"Sir, ano pong number?"
Halos pasigaw na yung boses ng elevator lady yung tanong niya. Nalilipang nanaman ako. Inangat ko ang aking ulo at nakita kong nasa ikalabing dalawang palapag na pala ako. dere-deretso na lamang akong lumabas ng elevator at pumasok na ng aking opisina.
Ibinagsak ko ang aking bag sa mesa at kaagad na umupo sa aking swivel chair. Hindi pa yata ako nakakasandal ay may kumatok na.
"Darn, come in!" irita kong sabi.
Sumilip muna ito bago ito pumasok ng tuluyan.
"S-sir, heto daw po 'yung mga pipirmahan ninyo. Tapos may meeting po kayo mamaya with the board."
"Cancel the meeting." Mabilis kong sagot habang nakapikit at nakasandal sa aking upuan.
"P-pero, sir... hindi po pwede. Galing pa pos a Jakarta si Mr. Santos kaya kailangan o kayong mag attend."
Idinilat ko ang aking mga mata at tinitigan siya ng matalim.
"Kung si tito Danilo lang 'yan ay kayang-kaya ko siyang kausapin. Ako ang boss at hindi ikaw ang masusunod, naiintindihan mo?"
"S-sir, kasi... may problema po kaya kailangang kailangan po talaga kayo."
"Shit! Ipa-proxy mo ako kay Justine! I'm ffucking tired! So, for Pete's sake... leve. me. alone."
Nanlilisik na ang aking mga mata. This past few days, madaling mag init ang ulo ko.
Siguro dahil na rin sa mga dinaranas ko.
"O-ok po, sir... have a good day." Sabi nito at kaagad ng lumabas ng aking opisina.
Ikinagulat ko pa ang malakas na pag sara ng pinto. Nawala tuloy ang antok ko.
Pinagpasyahan ko na basahin ang mga papeles na nakatambak sa aking harapan.
Nakakalahati ko na ang mga iyon nang may pumasok.
Hindi ko ito pinagtuunan ng pansin dahil si negro lang naman.
"Busy much? Tulungan na kita." Presinta niya.
"Umalis ka dito. Hindi kita kailangan, bumalik ka kapag pinatawag kita." Sabi ko at nakatuon parin ang aking mga mata sa papel na hawak ko.
"Ok, ikaw na mag-attend sa meeting mo mamaya." Sabi niya at tinapik pa ang aking mesa.
Akmang tatayo na siya nang pigilan ko siya.
"Fine, ano bang kailangan mo bat nandito ka?"
"Wala lang. I just want to say na, huwag mo naman gaanong sinusupladuhan si Angela. Ang bait ng taong 'yun."
Binitawan ko ang mga papel at ipinagsiklop ang aking mga daliri. Tiningnan ko siya na para bang iniinspeksyon ang bawat sulok ng kaniyang mukha.
"May gusto ka sa kaniya." Sabi ko.
Again, hinawakan ko na ang aking mga binabasa at ipinagpatuloy sa aking ginagawa.
"A-ano?! Hindi ah, wala. Im just trying to say na naaawa ako sa kaniya. She's kind, you know." Puri pa niya.
"Are you sleeping with her? Be honest."
Kahit na hindi ko kita ay halatang namula ang kayumanggi niyang pisngi. Oo, tama kayo ng nababasa. Kahit maitim ay nag b-blush din. Pft
"Uh, hindi. Gusto ko pero, sa palagay ko hindi 'yun mangyayari."
Sa iaklawang pagkakataon ay natigil ako sa aking pagbabasa. Sa tanan ng aming buhay ko, ngayon ko palang siya narinig na magsalita ng seryoso.
"Pinagloloko mo ba ako? Ang sbai mo, hindi mo siya gusto. Ngayon, sinasasabi mo na gusto mo siyang ibahay. Naglolokohan ba tayo rito?"
Nagkamot naman siya ng batok.
"Gago hindi. Malay ko ba na malakas pang-amoy mo? Tama ka, gusto ko siya pero hindi ko siya kayang iapproach. Hindi kasi siya tulad ng iba."
"What a big word from you, beluga. Malayong ginayuma ka nun, sa pangit mong 'yan? Fuck pare, love na ba 'to? kailan pa?" usisa ko.
"From the first day that she came here. Sa kumpanya mo. you know, she's so innocent. She's very conservative, I can see Maria Clara to her appearance and attitude."
"Paano mo naman nasabi?"
"Hinawakan ko puwit niya nun kasi medyo may kaliitian. Then yun, without any hesitation sinampal niya ako. To think na boss niya ako at anytime masesesante ko siya."
Kahit ba na katarantaduhan ang kinukwento niya, nananatiling seryoso ang aking kaibigan sa kaniyang mga kataga.
"Sira ulo ka pala e, bakit mo naman hinawakan kasi?"
"Ewan, nanggigil ata ako. Lol, no. Na-curious lang ako kung maliit nga talaga 'yung ano niya." natatawa niyang sagot.
"it's a big surprise for me, pare. Akala ko ay hindi ka parin nakakapaf move on kay kath." Sabi ko.
"Ano ba pare, high school pa 'yun. Change topic na nga!"
"So, what's your plan? You know the rule buddy." Sabi ko at sinimulan na nanamang kalkalin ang mga papeles na nasa sa aking harapan.
"I know, pare."
"Then, resign. Either she resign or you quit in my company. Alam mo na bawal magka-affair sa mga katrabaho dito. Kahit na janitor o lady guard lang siya." Sabi ko.
"Pare, magkaibigan naman tayo e. maging bias ka muna kahit ngayon lang. Tutal, marami narin naman akong nagawa sa kumpanya mo." sabi pa nito.
"Pag-iisipan ko."
"Talaga pare?"
"Yup."
"Grabe, sana talaga magpaka anghel muna ang mala demonyo mong konsensya." Sabi niya at masayang tumayo mula sa upuan.
"Gaganahin akong magtarabaho neto!"
Lumabas siya ng opisina ko na papito-ito pa.
Hindi ko tuloy napigilan na mag sign of the cross.
