"Mahal na mahal mo talaga si miss Bianca 'no?"
Mabilis naman akong tumango.
"Syempre. She's my life, ikamamatay ko kapag nawala siya sa akin. Para sa kaalaman mo I commit suicide twice."
"Talaga? You are crazy."
"Yup, I'm really crazy. Crazy in love with her. Pero masyadong mabait ang tadhana para sa amin. God kept me alive. Hindi daw pwedeng matapos ang buhay ko na hindi masaya na kasama si Bianca."
I smiled with the thought I am thinking.
"She's really lucky. How to be miss Bianca?"
Naramdaman ko ang awkwardness sa paligid. Hindi ko alam kung sarcastic 'yun o talagang she's just admiring my wife.
"Nga pala, anong nangyari sa meeting mo?" pag-iiba niya.
Buti na lang at naibalik niya ang mood sa paligid namin. At least, komportble kaming makakapag-usap.
Napabuntong hininga ako nang sagutin ko ang tanong ni Yngrid.
"I'm in a big trouble." Sagot ko.
"Another trouble?" kaagad naman akong nalingon sa kaniyang sinabi.
"I mean, why? May nangyari bang masama?"
"Sa'yo ko ikukwento 'to. Ayokong i-open muna kay Bianca baka pati iyon ay isipin niya."
Mukhang hinihintay naman niya ang aking sasabihin.
"Malapit ng bumagsak ang kumpanya ko."
Gulat na reaksyon ang aking natanggap mula sa kaniya.
"A-ano? Paano? Bakit?"
Ibinulgar ko lahat ng pinag-usapan namin ni tiyo kanina. Expect ko naman na magugulat itong si Yngrid. It's my fault anyway.
"May 25 branches ka, may resort ka pa. You don't have to worry. Hindi ka pa nauubusan hindi ka pa mawawalan ng ari-arian. Parang ganito lang 'yun, if someone left you may masasandalan ka pa rin, at may makakasama ka pa rin."
Napa iling ako sa kaniyang sinabi.
"Hindi, hindi. Konektado lahat ng mga ari-arian ko."
"Don't you get my point?"
Inangat ko ang aking tingin at tinapunan ng makahulugang tingin si Yngrid.
"Hindi mo ako maintindihan, Yngrid. I almost lose everything just to be with Bianca. Kaya kailangan ko ng confidence ngayon na makakaya ko ito at malalagpasan ko 'tong problema ko."
"So, ang sinasabi mo huwag kong ituloy ang sasabihin ko? But you have to know something." Sabi niya at hinawakan ang aking kamay.
Hindi ko iyon agad nabawi dahil sa higpit ng kaniyang pagkaka-hawak.
"Y-yngrid...—"
"Bernard, I am pregnant."
Tila ba nablangko ang aking isip nang sabihin niya iyon.
She's what?
Tulala lamang ako habang titig na titig sa kaniya.
"I am pregnant. You are the father of my child, our child."
Napa-iling ako at binawi ang aking kamay. Tumayo ako habang nakatitig sa kawalan.
"Harapin mo ako. I want to see what's your reaction." Sabi niya at hinawakan ang aking braso.
Humarap ako sa kaniya na blangko ang mukha. Walang ekspresyon tila ba para sa akin ay malapit ng magunaw ang mundo.
"Aren't you happy? Mapapalitan na si Sam and...—"
