Erkek Lisesi

19.Bölüm Bana Abi Diyebilirsin

Minah
Kris'in sırasına iğne koymuştum o da oturunca totosuna batmıştı sonra kovalamaca başladı. Kütüphane'ye girdim burada bana bir şey yapamazdı sanırım. Rafların aralarına girip saklandım. Ders zili çalınaca kimse kalmadı.

"Minah çık nerdeysen?" Hee buldun canıma susamadım daha gerçi bendede suç var kızım uyuyan yılanı niye uyandırıyorsun ki? Adım sesleri yaklaşmaya başlayınca yavaşça arkam dönük bir şekilde diğer tarafa geçtim. Sanırım atlatdım. Arkama dönünce Kris' i görmem bir oldu.

"Eyvah! "

"Kızım sen deli misin?"

"Evet deliyim raporumda var!" Evet raporum vardı. Aslında bana kızlarda deli diyordu ama şakasına dedikleri belli oluyordu. Kris ciddi bir şekilde söyleyincede alınmıştım.

"Minah ben özür dilerim. Sinirlendiğim için ağzımdan kaçtı"

"Önemi yok. Gidelim hadi ders zilide çaldı. " beraber kapıya doğru yöneldik kapının kulubunu aşağıya indirdim ama açılmıyordu. Tekrar denedim yine açılmadı.

"Yifan açılmıyor! "

"Saçmalama" diyip bu sefer o denedi.

"Hay ben..." kapıya vurmaya başladı.

"Ajussi kapıyı açın. Kimse yokmu?!" Burada mı kaldık şimdi of yaa. Yere oturdum kollarımıda önüme bağladım.

"Off neden beni buraya kadar kovaladın ki? Bak şimdi noldu?"

"Huh şimdide ben mi suçlu oldum? Kızım sen niye sırama iğne koyuyorsun?" O da yanıma oturmuştu.

"Burada mı kaldık biz"

"Birileri bulur bizi burada merak etme"

         ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Kaç saat geçti bilmiyorum ama okul bitmişti. Havada soğuktu doğal olarak burasıda soğuktu. Ellerimi birbirine sürtüp hohladım.

"Üşüdüm mü? "

"Evet"

"Satayım sana ceketimi " Yuh ama bende gel ceketimi paylaşalım falan diyecek sandım. Odun işte yontulanmamış odun.

"İstemez! " diye cırladım kulaklarını tıkayıp bana baktı.

"Öf be kızım ne cırlıyorsun. Şaka yaptım sadece gel hadi" ceketini çıkartıp ikimizinde üzerine örtü.

"Gece burada kalıcaz sanırım. "
Başını sallayıp beni onayladı telefonum sınıfta kalmıştı kris'in telefonunda şarjı bitmişti. Başımı Kris' in omzuna koydum.

"Minah. Sana neden deli diyorlar?"

Gözümden yaşlar akmaya başlamıştı. Göz yaşlarımı sildi.

"Anlatmak zorunda değilsin"

"Hayır. Anlatmak istiyorum. Ben küçükken ailem iş gezisine çıkmıştı. Ben ve abim evde tek kalmıştık, abim benden 5 yaş büyüktü, evde sadece ikimiz vardık sonra işte eve sükast düzenlenmiş evde yangın çıktı. Abim bizi dışarıya çıkarmak istedi ama olmadı. İtfaiye gelince ikimizide çıkardılar ama abim için çok geçti abim beni kurtarmak isterken öldü benim yüzümden öldü. Sonra psikolojik tedavi gördüm bir süre'de hastanede yattım. O yüzden deli raporum var. " elimin tersiyle sildim göz yaşlarımı birden bana sarıldı.

"Minah ben çok üzüldüm. Arkadaşların deli derken şaka anlamında sanmıştım"

"O olaydan sonra deli bir kız oldum ben. Yani eğlenceli. Böyle atlatmak istedim"

"Abinin yerini tutmaz ama istersen senin abin olabilirim. Sende benim küçük kız kardeşim olursun." Ne yani beni kardeşi gibi mi görüyor. Ben ondan hoşlanmaya başlamıştım. Madem beni kardeşi olarak görmek istiyor o zaman onun istediği gibi olsun.

"Pekala o zaman sana abi diyeceğim" diyip bende ona sarldım o da saçlarımı öptü.