Jij en jij alleen

Eightteen

[Laura]

Het is vandaag dinsdag. Ik heb vrij van school, want het is studie dag. Ik loop over straat samen met Isaac. 'Wat gaan we eigenlijk even doen?' Vraag ik aan hem. 'Weet ik veel. We kunnen wel een ijsje halen?' Stelt hij voor. Ik stem in. Samen lopen we door.

'Jo Isaac!' Beide draaien we ons om. Achter ons komt een jongen vrolijk op ons af lopen. Ik herken hem niet, maar Isaac duidelijk wel. Isaac loopt blij op hem af en geeft hem een handdruk. 'Jo man!' Lacht hij. Ik kom ongemakkelijk naast Isaac staan. 'Dit is mijn zusje.' Zegt Isaac. De jongen steekt zijn hand naar me uit. Ik pak zijn hand en schud hem. 'Hey, ik ben Laura!' Zeg ik vriendelijk. 'Shane.' Glimlacht hij. Ik glimlach terug. 'Dit is en vriend van me, Lau.' Vervolgt Isaac. Ik knik. Hij lijkt me een aardige jongen toe. 'Isaac, ga je mee beachvolleyballen? De anderen zijn er ook!' Vraagt Shane enthousiast aan Isaac. Isaac kijkt me twijfelend aan. Ik knik naar hem. 'Ga maar!' Isaac lacht naar me. 'Have fun!' Roep ik hem na. Hij zwaait even naar me en loopt dan met Shane richting het strand.

Ik besluit het plan voort te zetten. Ik loop naar de ijskraam en koop een ijsje met één vanille bolletje. Ik betaal het ijsje en loop wat door LA heen. Het is echt prachtig weer! Ik voel hoe iemand van achteren naast me komt lopen. 'Hey liefje.' Ryan dus. Hoe kan het ook anders. 'Hoi.' Mompel ik. 'Vrienden met Christian dus.' Zegt hij. Ik knik wat. 'Gevaarlijk.' Knikt hij. Ik stop met lopen en kijk naar hem. Hij stopt ook met lopen en draait zich naar me toe. Onze ogen vinden elkaar. 'Gevaarlijk?' Zeg ik arrogant. 'Ja.' Knikt hij simpel. 'Pff, jij kent hem niet eens!' Zeg ik arrogant. 'Oh ja en daar weet jij alles van natuurlijk.' Zegt hij sarcastisch. Ik kom tegenover hem staan. 'Wat bedoel je hier precies mee?' Vraag ik kil. 'Ik bedoel hier mee dat jij niets weet van mij. Ik ken hem langer dan jij weet en ik weet dat hij gevaarlijk is.' Zegt hij terwijl hij rustig blijft. 'Daar leek het anders niet op, je liegt!' Verdedig ik Christian. 'Oké, blijf maar geloven wat je wil Lau. Niet zeggen dat ik je niet heb gewaarschuwd.' Zegt hij nog net zo rustig als eerst en loopt bij me vandaan.

Zou hij de waarheid spreken tegen mij? Het kan haast niet! Toen ze elkaar voor het eerst zagen, stelde ze zich voor aan elkaar. Als je elkaar kent, doe je dat niet.

Ik laat het rusten en loop terug naar huis. Thuis aangekomen zie ik mijn moeder zitten. 'Hey mam, waarom zit je niet buiten? Het is prachtig weer!' Zeg ik. 'Hey lieverd! Ik heb buiten geen stroom voor de laptop.' Zegt ze. 'We hebben een draadloze laptop.' Lach ik. 'Ja, maar hij moet aan dit ene kabeltje blijven toch?' Zegt ze terwijl ze de oplaad kabel aanwijst. Ik grinnik en loop naar de laptop en bekijk het batterij percentage. 'Ja, alleen als die leeg is. De laptop is honderdprocent mam.' Lach ik. Ze kijkt me niet begrijpend aan. Ik begin nog harder te lachen. 'Dit is de oplaad kabel mam! Daar moet hij aan als hij leeg is!' Lach ik. Ze begint het te snappen. 'Aha!' Lacht ze nu ook. Hoe kon ze dit nou niet snappen? Ze koppelt de laptop los met de kabel en gaat buiten zitten om daar vervolgens door te werken. Ik lach nog even en loop dan de trap op. Ik pak uit mijn kast een schoon setje lingerie en een jurkje. Ik neem het mee naar de badkamer en kleed me daar uit. Ik stap onder de douche en laat de lauwe waterstralen over mijn lichaam heen glijden tot dat ze op de grond vallen. Ik was mijn haren en mijn lichaam.

Bij het uitspoelen van de shampoo denk ik nog eens na. Wat nou als Ryan wél gelijk heeft, hoe moet ik het woord "gevaarlijk" dan opvatten? Vechten, vermoorden, ontvoeren, misbruiken of misschien nog wel erger? En dan de tweede vraag, zou hij me dat aan doen? Eén van die dingen? Twee belangrijke vragen waar ik nog geen antwoord op heb en of ik er antwoord op krijg, is ook nog maar de vraag.