Jij en jij alleen

Twenty seven

[Laura]

Vermoeid laat ik mijn tas op de grond vallen. Joy doet hetzelfde en neemt plaats bij mij thuis op de bank. 'Eindelijk vakantie!' Zucht ik en schenk wat te drinken voor ons in. 'Ja, daar was ik echt aan toe!' Zucht Joy ook. Ik zet de glazen met cola neer op tafel en plof naast Joy neer op de bank en staar voor me uit. 'Het zit je nog steeds niet lekker he?' Vraagt ze onzeker. 'Nee, met Ryan op een kamer! Het wordt mijn dood.' Zucht ik half gestrest. 'Je slaapt op aparte kamers en als je gewoon geen aandacht aan hem schenkt, ook al vraagt hij er om, moet je het niet geven!' Leert Joy mij de les. 'Aandacht zoekt hij maar bij een één of andere meid uit Dallas!' Lach ik. Joy lacht ook. Ik start Netflix op en zet Pretty Little Liars op. Deze serie zij we samen gaan volgen.

Vanavond geeft Ryan een feest om "feestend" de vakantie in te gaan. Ik heb helemaal geen zin om te gaan, maar Joy wilde per sé gaan omdat iedereen gaat. Aangezien ze bij mij slaapt, moet ik wel mee.

Zondag stap ik, samen met Isaac, op het vliegtuig naar Nederland. Samen zijn we bij onze vader in de vakantie.

Rond zes uur krijgen Joy en ik best trek. Ik sta op van de bank en loop naar boven. Ik klop op de deur van Isaac maar wacht geen antwoord af en loop naar binnen, wat ik altijd doe dus ik begin mezelf af te vragen waarom ik überhaupt nog klop.

'Heb je ook trek?' Vraag ik lief aan Isaac. 'Is mam nog niet thuis?' Vraagt hij. 'Nee, maar dat vroeg ik niet.' Antwoord ik terug. 'Jawel, ga je bestellen?'

'Ja, pizza?' Vraag ik. 'Als je maar salami doet!' Grijnst Isaac. Ik steek mijn duim op en sluit de deur weer. Ik huppel de trap weer af en bel de thuisbezorgd van hier. 'Welke pizza wil jij, Joy?' Vraag ik nog snel. 'Je weet welke!' Roept ze terug. 'Hawaii.' Knipoog ik. Dan neemt de thuisbezorgd op en plaats ik mijn bestelling.

Ik neem weer plaats naast Joy. 'Hoe laat wil je naar dat stomme feest?' Vraag ik haar. 'Hoezo stom?' Vaagt ze. 'Ryan organiseert het feest en daarom is het automatisch stom.' Zeg ik schouder ophalend. 'Maar er zijn driehonderd anderen die wél leuk zijn. Zij maken het feest!' Praat ze mij moed in. Ik zucht. 'Het zal wel.' Mompel ik. Niet veel later gaat de deurbel en zitten we met onze pizza voor ons neus.

Uur later.

Samen zitten we aan mijn lange bureau met een brede spiegel in rechthoek vorm erop. Overal en nergens ligt make-up verspreid. Samen maken we ons klaar.

'Ik ga me vast verkleden. Ik ben klaar met mijn make-up.' Zeg ik tegen Joy. 'Oeh, you looking good girl!' Zegt ze goed keurend. Ik lach en loop naar mijn in loop kast en zoek iets leuks uit.

Ik sta voor de spiegel en bekijk mezelf. Ik keur mezelf maar goed, omdat ik geen zin heb om meer moeite te doen voor dit feest. Ik doe mijn haar goed en neem plaats op mijn bed, toekijkend hoe Joy haar zelf verder klaar maakt. Ook zij trekt een leuk setje kleren aan.

Samen staan we voor de spiegel. We maken een paar foto's en zodra we klaar zijn is het alweer acht uur. Vanaf nu mogen er mensen komen. We moeten lopend naar Ryan omdat we, als ik Joy moet geloven, aan het einde van de avond dronken zijn en als we dan moeten fietsen, is niet veilig. Ik heb nog nooit echt alcohol gedronken. Zo hier en daar wel eens een slokje, maar ik ben nog nooit dronken geweest. Joy beweert dat het echt fantastisch is en dus wil ze dat ik vanavond drink. Eigenlijk mogen we nog niet eens alcohol drinken, want we zijn nog minderjarig, maar volgens Joy doet elke tiener dat wel en zelfs de minderjarigen. Als mijn moeder hier achter komt vermoordt ze mij!

We moeten een kwartier lopen. Zodra we eindelijk aangekomen zijn bonst de harde muziek al in mijn oren. Als we het huis binnenlopen wordt mijn zicht gevuld met zwetende en dronken tieners. Dit feest is toch pas net begonnen?

Ik zie Ryan op ons afstappen, oh nee. 'Wauw, zelfs jij bent er!' Zegt hij wat aangeschoten. 'Geloof me, met liefde ben ik zo weer weg.' Zeg ik een beetje geïrriteerd. Ik wil weglopen, omdat ik Joy bijna uit het oog verlies, maar mijn arm word stevig vast gegrepen. Met fronsende wenkbrauwen staar ik naar de hand die mij vast heeft gegrepen bij mijn arm.

'Jij hoort deze avond bij mij, ik claim je.'