Gözlerime gelen ışıkla hafifçe gözlerimi araladım. Etraf netleştiğinde başka bi odada olduğumu fark ettim. Nasıl buraya gelmiştimki......
Yavaşça yataktan kalktım bekle burası adrien nın yatağı değilmi....... yoksa hemen üstüme baktım ama üstüm giyinik........ Tanrım lütfen aklımdaki şeyi yapmamış olalımmm.
Peki adrien nerdeydi..... Odanın önünde gözüme bi boy aynası çarptı. Üstünde kıyafetler vardı. Sanırım benim giymem için nathali bırakmış olmalıydı.
Kıyafetleri elime aldım . Omuz kısımaları açıktı ve gayette hoştu . Koltuğun üstündede uzunca bi çizme duruyodu. Üstümdeki pijamayı çıkartıp beyaz elbiseyi giydim . Ellerimle saçlarıma şekil verdim .Sonrada aynanın önüne geçip bulabildiğim makyaj mazemelerle hafif bi makyaj yaptım.Gayet hoş olmuştum . Aynaya herzaman yaptığım gibi dil çıakrdıktan sonra dizlerime kadar olan çizmeyi giydim . Gülümseyerek aşağı indim.
Merdivenlerden inerken mutfaktan tabak ve çatak sesleri geliyodu. Aslında bu evde yeniydim nathali dışında kimseyi tanımıyodum. Aşağı indiğimde bikaç kadınla karşılaştım telaşla tabak ve çatalları yerleştiriyolarıdı. Benim yardım etmeme gerek varmıydıki......
''Yardım etmem gereken bişey varmı '' dedim.Mutfaktaki hepsi şaşkınca bana döndüler. Ne demiştimki şimdi
'' Bayan Agreste lütfen benimle gelin '' dedi nathali . Ona şaşkınca baktım sanki kötü bişey yapmıştım. Herkezin bakışları o kadar rahatsız ediciki...... Yabancı olduğumu suratıma vurmak zorundalar sanki.....
''Bay Adrien sizi arabasında bekliyor efendim . Burdan direk holdinge geçiceksiniz ''
Hiçbişey söylemeden ceketimi aldım . Bu evin kuralarına uymam uzun sürücekti sanırım . Kaderimin bana yazdığını yaşıyodum . Daha herşeyin başındayım ama ne olucağını yada ne yapıcağımı gerçekten bilmiyorum .Elim kolum bağlanmış durumdaydı.
Dışarı çıktığımda keskin bi rüzgar yüzüme vurdu. Ceketime daha çok sarılıp hızlıca siyah spor arabaya yürüdüm . Adrien içerde oturmuş telefonla konuşuyodu . Onun yanında çekiniyodum . Aramızda hiçbir duygusal bağ yok . İkimizde ailerlerimizin zorula evlendik . Onu suçliyamazdım . Önceden aşık olmuş ama sonra aşkı ölmüş. Bana bi sevgi beslemesini ondan bekliyemezdim herhalde ...
Arabanın kapısını açıp sesizce yerime oturdum . Oda telefonuyla konuşmasını bitirmişti . Yavaşça bakışlarını beni buldu . İstemeden olsa bende ona bakmaya başladım . Buz gibi bakışlarla gözlerimin içine bakıyodu. Gözlerinde en ufak bi duygu yoktu . Görebildiğim sadece babasına karşı öfkeli olmasıydı.
Gözleri hemen yanıma kayınca gözelerini devirdi sonrada bana doğru eğildi. Yüzüm bi anda kıpkırmızı oldu . Nefesimi tutmuştum . Sonrada gözlerimi kapattım . İlk öpücüğüm böylemi olucaktıki. Kemer sesi duydum ve hemen gözlerimi açtım. Kemeri tutup bağladı . Ahh! Ne bekliyodumki beni öpüceğinimi ....... Aslında şuan beni öpmediği için sevinmem gerekirdi
Arabayı çalıştıdı. Sonrada hızlıca yola çıktı . Yoldaki çizgiler bi süre sonra tek çizgi gibi gözükmeye başladılar . Holdinglerine daha öncede gitmemiştim.
Yolculuk uzun sürüceği için gözlerimi kapatım kafamı cama yasladım. Bi süre sonra araba yavaşça durduğunda adrien nın çoktan arabadan indiğini gördüm . Benim tarafıma geçip kapıyı açtı. Tabiki bunu nezaketten yapmıyodu. İlerideki gazetecilere iyi bi karı koca imajı vermeye çalışıyodu. Yoksa umurumda bile değildim .
Arabadan indiğimde kolunu uzattı . Bende hiçbişey demeden koluna girdim . Ona şuan yakındım ve o sert erkeksi parfümünün kokusunu alabiliyodum . Buda yüzümde bi sırıtmaya neden oluyodu . Holdinge girdiğimizde etraf yoğun bi şekilde vanilya kokuyodu . Adrien kolunu çektiğinde bende çektim . Demekki centirmenlik oyunu buraya kadardı.
''Beni takip et ''
Kalın sesini sabahtan beri ilk defa duyuyodum . Merdivelerden çıkamaya başladığında bende peşinden hızlıca takıldım.
''Peki ben ne iş yapıcam adrien ''
''Asistanım olarak çalışıcaksın ''
Ne yani asistanı olucam ve onu 24 saat görücem . Buz gibi ifadesini görmek ve onla muatap olmak gerçekten istemiyorum.
''Odan burası benim odamın hemen yanı ''
Bide bu eksikti! hem asistanı hem karısı hemde dibindeyim ! ondan kurtuluşum olmiyicak gibi duruyor.
Kapının kolunu tutup açtım. İçerisi tıpkı dışarısı gibi vanilya kokuyodu. Kapı arkamdan kapandı . Odada yanlız kalmıştım . Yerime oturdum aslında bu işlerden anlıyodum . Hem agrest ların geliniydim hemde onaların holdinginde çalışıyodum .
Kapım çalındı sonrada içeri tanımadığım bi çocuk girdi . Siyah saçlı ve mavi gözlüydü üstünde kareli bi gömlek giymiş . Değişik birine benziyordu.
''Merhaba siz bayan marinette olmalısınız ben danial '' dedi ve elin uzattı bende gülümseyerek yavaşça sıktım.
O sıradada kapım hızlıca açıldı ve içeri adrien girdi . Önce danial la sonrada bana baktı.
''Danial benim marinette le konuşmam gereken bi konu var . Sonra işini halledersin '' dedi adrien
Danial hiçbişey söylemeden odadan çıktı . Ve bizi kaderimim ipliklerinin elinde olduğu adama döndüm.
Buz gibi gözleri benimkini delip geçiyodu . Onun bakışları benim ezik kalmama neden oluyodu
''İşlerine hemen başla... yapıcak çok işin var. Buraya arkadaş edinmek için gelmedin . İşine odaklan '' dedi ve hızlıca odadan çıktı . EGOİST ! gıcığın teki zaten belli babası gibi sadece işe odaklı bi insan olduğu sevilmeyi bilmeyen biri . Onun kurallarına uymak zorundayım.
Ama şunu unutmamalıyımki . Herkez sevgiye muhtaçtır . En kötü gözükeni bile
Ve ben adrien agrest o buzdan kapladığın kalbinin yeniden atmasını sağliyıcam.Tekrar nefes almana yardım edicem.Ne kadar zor olursa olsun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mrs Agreste
Fanfiction"Dediğim gibi yakar ," yemyeşil gözleri gözlerimin içine bakıyordu ."Ama önemli olan kimin yaktığı veya ne denli yaktığı değildir.Kimin seni tekrar iyileştirip gülümsettiğidir..."
