Soğuk....... Hayatımda hiç bu kadar yıprandığımı hatırlamıyordum.Arabanın kapısını kapatıp mezarlığa girdim.Yağmur yağıyordu.Babasının mezarının yanındaki adrien'na baktım.Çökmüştü.. böyle olucağını başından beri biliyordu.Ölüceğini....o kadar yorgun görünüyorduki...bir an ona ilaç olmak istedim.Ama işe yaramıyordum.
Mezarın yanına oturdum.Adrien eline aldı toprağa bakıyordu.Gabriel'lı toprağa vereli 3 gün olmuştu.Ve adrien sadece yemek yemiş ve babasının mezarında durmuştu.Sarsılmıştı... bidaha nasıl toparlanıcak bilmiyordum.Eskisi gibi olmiyicağınıda biliyordum.Sonunda toprağı avucundan mezara döktü.Yüzüne baktım.Babasının ismine bakıyordu.
"Adrien.."
"Hadi gidelim."
Yerinden kalktı.Elini silkeleyip yürümeye başladı.Ona yetişmeye çalıştım.Arabaya bindik.Şirkette gidiyorduk.Adrien babasının ölümünden sonra derin bir sesizliğe bürünmüştü konuşmuyordu.Boş boş etrafı izliyordu ve buda beni kahrediyordu.Keşke elimden bişey gelse ve ona yardım edebilsem ama olmuyor.Yaptığım sadece yanında durmak oluyor...
Şirkete geldik.Kapıdan içeri girdiğimizde herkez adrien'na döndü.Adrien'nın çocukluk arkadaşı chloe adrien'na sarıldı.Bana baktığında zorla kafamı salladım.
"İyi olucaksın." dedi adrien'na
Ama adrien onu dinlemiyordu.Yanından geçip asansöre yürüdü.Chloe'iye son bir kez bakıp peşinden gittim.Asansörün kapıları kapandı.Tekrar adrien'na baktım.Yere bakıyordu.
"Adrien..."
Bana bakmadı.Herzamanki gibi..asansörün kapısı açıldığında dışarı çıktı.Peşinden geldim.Danial ve ashley bize baktılar.Adrien odasına girip gürültüyle kapıyı kapattı.Diğerlerinin yanına gittim.
"O iyi olucak marinette sadece zamana ihtiyacı var."dedi danial
"Ben ondan o kadarda emin değilim danial."
"Zaman herşeyin ilacı... adrien bunu atlatıcaktır."
"Umarım öyle olur... çünkü ben artık yanında olamiyicam."
"Ne! neden."
"Evlilik sözleşmesi bitti.Babası öldüğünde evliliğimizde biticekti."
"Marinette."
Ashely bana sıkıca sarıldı.Herşey biticekti.
"Adrien'nın yanında kal... sana ihtiyacı var."
"Bana ihtiyacı yok... benimle konuşmuyo bile ben yokmuşum gibi davranıyor."
"Şuan şokta...o yüzden böyle davranıyor."dedi danial
"Umarım kendine gelir ."
Onları bırakıp odama geçtim.Camdan adrien'na baktım.Camdan dışarıya bakıyordu.Gözlerinin altı çökmüştü.Kendine gelmesi uzun zaman alıcaktı çok uzun bir zaman.Ama ben olmiyicaktım.Çünkü boşanıcaktık.Ama ona son bir kez yardım etmek istiyordum.
İçerden düşme sesi duyunca kafamı kaldırıp içeri baktım.Adrien masadaki dosyaları yere fırlatmıştı.Hızlıca odadan çıkıp odasına girdim.Birden bağırıp elindeki herseyi fırlatmaya başladı.
"Benim yüzümden ! benim yüzümen öldü !!"
"Adrien sakin ol !"
Hızlıca ona doğru atılıp sıkınca sarıldım.Başta kurtulmaya çalıştı ama sonra sıkıca sarıldı.
"Herkezi kaybettim marinette..."
Başımı kaldırıp yüzüne baktım.Ellerimi yanaklarına koydum.Gözyaşlarını sildim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mrs Agreste
Fanfiction"Dediğim gibi yakar ," yemyeşil gözleri gözlerimin içine bakıyordu ."Ama önemli olan kimin yaktığı veya ne denli yaktığı değildir.Kimin seni tekrar iyileştirip gülümsettiğidir..."
