Şirketin duvarına yaslanmış yeni odamın eşyalarının yerleştirilmesini bekliyordum.Adrien hemen yanımda benimle birlikte izliyordu gergindi.Bende gergindim herkez her an dibimdeydi ve ben bunalmıştım.
Sonunda işleri bittiklerinde dışarı çıktılar.Büyük bir pencereye benzer yer vardı ve adrien'nın odası gözüküyordu.Pencere'nin üzerinde beyaz bir perde vardı.Morelim yerinde olmadığı için kendimi çizimlere verebilirdim.Zaten son iki gün kalmıştı.Çizimlerin sonunda büyük bir kutlama yemeği yapılıcaktı.
İşlerin sonunda elbise bakmak için dışarı çıkabilirdim.
"Nasıl buldun beğendinmi."
Kafamı salladım.Elimle meşe tahtasında yapılmış masaya koydum.
"İşlerden sonra kafa dağıtmak için dışarı çıkalımmı."
"Olabilir."
Bu iyi haberdi işte.Hiç istemeyebilirdide.Çizimlerimin olduğu dosyayı adrien'na verdim.
"İşte bir haftadır uğraştığım kış masalı projesi umarım beğenebilirsin."
Diğerek dalga geçtim.Sırıtarak elimden aldı
"Olanlarsan sonra moralinin normal olması şahane marinette."
Dediği cümleyle yüzüm düştü farkettiğindende gözlerin devirdi.
"Moralin bozulsun diye söylemedim..hem ayrıca kafanı neyin dağıtıcağıni iyi biliyorum."
"Öylemi..."
Kafasını salladı.Elini uzattığında tuttum.Birlikte şirketten çıktık.Bakalım nereye gidicez ?
Adrien ağazından.
"Ya inanamıyorum çok iyi düşünmüşsün."
Kafası dağılsın diye onu pazara getirmiştim.Morali biraz yerine gelmişti.Tezgahlarda eline geçen herşeye göz gezdiriyordu.Beğenmediğin geri koyuyordu.
"Birşeyler yemek istermisin..."
"Olabilir sabahtan beri birşey yemedim."
Elini tuttup kumpir satılan tezgaha götürdüm.
"Hayatımda hiç bundan yememiştim."
Ona döndüm.
"Gerçektenmi."
Kafasını salladı.Gülümseyerek kumpirlerden bir tanesini eline verdim.
"Bizim oralarda sadece kruvasan yeniyor bay adrien.... ben bunlara biraz uzağım."
"Artık olmiyicaksın seni en kısa zamanda fransız mutfağıyla tanıştırıcam.
Kumpirler bittikten sonra tekrar tezgahlara bakmaya devam etti.Elime aldığım lambayı incelerken telefonum çaldı.Babam arıyodu.
"Adrien nerdesiniz..."
"Pazardayız baba."
"Pazar... neyse marinette yanındamı.."
"Yanımda."
"Ona belli etme nerdeyseniz hemen eve gidin."
"Noldu baba birşeymi oldu."
"Paul.... dün gece hastaneden kaçmış."
Vücudum birden buz keserken telefon neredeyse elimden düşünüyodu.Hızlıca arkamı döndüm.
"Adrien duydunuzmu beni hemen eve gidin."
Hızlıca etrafa baktım.Ama ne koruma neden marinette vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mrs Agreste
Fanfiction"Dediğim gibi yakar ," yemyeşil gözleri gözlerimin içine bakıyordu ."Ama önemli olan kimin yaktığı veya ne denli yaktığı değildir.Kimin seni tekrar iyileştirip gülümsettiğidir..."
