Kendimi berbat hissediyorum. Sanki.... yaşam enerjim çekilmiş geriye bedenim kalmış gibi hissediyorum . Herşey iyi derken en azından muhteşem olmasada iyiye giderken... Neden önümüze engeller çıkıyoduki.
Elimdeki resmi sıkıca tuttum . Sanki o bana güç vericekmiş gibi . Odasının kapısını tüm gücümle itip açtım . NERDEYDİ ! LANET OLSUN
Omzumun dokunulmasıyla arkamı döndüm .
''Bay adrien az önce çıktılar efendim katalon çekimi için toplantıya gittiler.Derin bi nefes aldım . Sakinleşmem gerektiğini biliyodum ama ....... ELİMDE RESMEN Bİ KIZLA ÖPÜŞTÜĞÜ FOTORAF VAR NASIL SAKIN OLMAMI BEKLİYOSUNUZ !
'' Marinette ne oluyo burda resmen şirketi birbirine katmışsın ''
Elimden geldiğince en korkunç bakışlarımı daniel a gönderdim .Şu anda şirketin ne durumda olduğu umuruma değildi bay egoist bana bu resmin açıklamasını yapıcaktı .
''Sen lisa nın böyle biriyle sarmaş dolmaş olduğu bi fotoraf görsen emin ol benden fazla tepki verirdin''
''HEY ! lisa bi kere benim gibi biri varken biriyle değil sarmaş dolmaşın yanından geçmez ''
Ben adrien namı bay egosist diyodum . Lafımı geri alıyorum kocacım...
"Ayrıca bu eski bi fotoraf... geçen sene baloda çekilmiş adrien nın erica yı unutmaya çalıştığı zamanda.."
İstemeden yüzümün asılmasına engel olamamıştım. O kız hep hayatımdamı olucaktı. bi dakkika eski fotorafmı !!!
"AH! tanrım ben şimdi eskiden çekilmiş bi fotoraf içinmi sirketi ayağa kaldırdım"
"Bidakine resimlere bakarken altındaki tarihe bak"
Parmağıyla altta yazan tarihi gösterdi 2.06.2016 bu tarihi unutmasam iyi olurdu.Belki işime yaradı
"Bekle daniel peki bu fotorafın derginin icinde ne işi var'
Daniel lın yüzünde bi gülümseme oldu . Gülmemeye çalıştığını farketmiştim .Evet rezil olmuştum ama elimde değildi.
Asansörün kapısı açıldı. Gözüme ilk çarpan adrien oldu ve onun yanından hiç ayrılmayan kızıl kafa....
Adrien nın yüzünde anlam veremediğim bi kızgınlık vardı. Dün zaten bu kızgınlığına tanık olmuştum.
Ben burda neden saf gibi duruyodumki. Kocamın yanında olmam gerekiyo dimi kimse buna bisey diyemez sonuçta.
Bella tam içeri giricekken kolundan tuttum . Bana şaşırarak baksada bisey söylenedi ve çıkıştaki koltuklara doğru yürüdü. Yüzümde zafer gülümsemele kapıyı açıp içeri girdim .
Adrien herzamanki gibi boyu kadar olan pemcereden dışarıya bakıyodu.Neler düşündüğünü tahmin edemiyodum. Neler sevdigini nelerden hoşlandığını bile bilmiyodum. Kocam hakkında tek bildiğim gözlerinin rengiydi .
Bakışları yavaşça beni buldu.O ne zaman bana böyle baksa içimde bişeylerin sızlamasına sebep oluyodu.Benim bu kadar çok kafamı karıştıran tek kişi oydu.
"Yardım edebiliceğim bişey varmı adrien"
Yavaşça kafasını iki yana salladı. Gözlerini gözlerimden çekmemişti.
"Bence biraz rahatlaman gerekiyo "
Tek kaşını kaldırarak bana baktı. Bende gözlerimi devirdim. Kim bilir bu erkelerin zihninden ne geçiyodu.
Yanına biraz daha yaklaştım. Sonrada koltuğunu tutup oturmasını işaret ettim. Şaşırdı ama bisey söylemedi.
Koltuğa oturduğunda arkasına geçtim.Sonrada ellerimi kafasının iki yanına koydum. Ve annemin bana gösteriği şekilde ovalamaya başladım . Büyükannem ne zaman annemin başı ağrısa yada cani sıkkınken bunu yapıyomuş. Annemde bana göstermişti.
Ellerim altındaki sert görüntüsüne karşı yumuşacıktı pürüsüzdü . Ve o sert kokusunu daha yakından hissedebiliyodum.
Adrien dan bir süre ses gelmedi .Biraz eğilip baktığımda gözlerini kapadığını fark ettim .
Bende bunu fırsat bilip güneşi kıskandırıcak saçlarına dokundum. Oda tahmin ettiğim gibi yumuşacıktı. Zaten onu ilk gördügümde en cok dikkatimi çeken saçları olmuştu
"Çok yakışıklısın"
Bi anda ağazımdan kaçan şeyle donup kaldım. Yanaklarım yanmaya baslamıştı. Ben bunu istiyerek söylememiştimki.. LANET OLSUN!
Ama o sadece gülmekle yetindi. Sonrada tek gözünü açıp bana çapkın bi bakış attı
"Teşekkürler.. aslında sende hiçte fena değilsin"
Göz kırptığında yanaklarım sanki olucakmış gibi dahada kızardı.
"Utanmana gerek yok... biz evliyiz "
"Utandığımı nerden çıkardın......."
"Yapma marinette utangaç biri olduğunu biliyorum.. bunu söylemem için seni yıllarca tanımama gerek yok.. yatak geçen bi cümlede bile kızaran birisin "
"Kendini bu kadarda muhteşem görme adrien hayatımda hiç öpüsmemiş olabilirim ama bu erkelerle konuşmadığım anlamına gelmiyo"
"Senin şu zamana kadar konuştuğun kızların yarısı bile benin yattığım kızlar kadar olamaz"
İğrenerek ona baktım .Gercektende midem bulanmıştı adrien karşısında karısı oldugunu unutuyodu.
"Senin o yattığın sürtük kızlar beni ilgilendirmiyo adrien... ben para için vücudumu asla satmam"
"Bu kadar kesin konuşma bi bakarsın kendini hic yapmak istemediğin biseyin içinde bulursun"
"Seninle evlenmek gibimi"
Bişey demesine izin vermeden dışarı çıktım. Resmen pisliğin tekiydi. Karşımda hiç utanmadan yattığı kızlardan bahsedebiliyodu. Ama sunu unutmasinki ben asla onun sürtüğü yada yatağa attığı o kızlardan olmiyicaktım.Asla vücuduma dokunmasınada izin veremezdim. ASLA !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mrs Agreste
Fanfic"Dediğim gibi yakar ," yemyeşil gözleri gözlerimin içine bakıyordu ."Ama önemli olan kimin yaktığı veya ne denli yaktığı değildir.Kimin seni tekrar iyileştirip gülümsettiğidir..."
