Çok bir şey kalmadı aslında tam buradan ömürlerimizin sonuna
İndik göklerden usulca yaşadık ya bize yükledikleri hayatı öyle böyle
Sırtımızda bu lekeli anılarımızla
Öte yandan ve nereden baksan bu uçan küre her şeye rağmen iyi bir yerdi
Benim evrene sığmayan hislerim vardı
Oysa kaç mutlu insanın hangi hayalinde kırılmadık yeri kalmamıştı
Bu yani bu mavi nokta dediğimiz milyarlı his gemisi
Bazıları için sadece zaman bazıları için çoğu zaman hüzündü
Silkindi artık olmaması gereken ancak olan birtakım yalanlar
Biz daha yarın olacak derken asıl gerçek dündü
Çok bir şey kalmadı zaten nerden baksan bu yolun yarısına bile
Anlamlarını yitirdi yaşamaklara böldüğümüz onca çarpık bu yalnızlıklar
Zaten çok bir şey kalmadı ölmeme, bu vakitsiz ayrılıklar hep oldular
Zaten az ömürlü her güle senin adını verdim
Güle güle o güller su almadı soldular
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoetrySanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
